وزیری که برای پهن کردن فرش قرمز زیرپای شرکتهای آمریکایی (اگر نگوییم برای دیدن آمریکا و نیویورکش) حتی حاضر شد که مهمترین رخداد ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور (نمایشگاه بینالمللی ارتباطات) را هم نادیده گرفته و به عنوان اولین وزیر ارتباطاتی که با رییس جمهور به آمریکا میرود، نامش را در تاریخ کشور ثبت کرد.
جناب وزیری که اگر روزنامهنگار پژوهشی مستقلی بررسی کند، متوجه میشود که بیشتر از سرکشی از شرکتهای ایرانی توانمند در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، در دوره دو ساله وزارتش، بیشتر به دیدار با مقامهای خارجی در داخل و خارج از کشور مشغول بوده است.
مهر ماه گذشته ایشان در یک سخنرانی تاریخی با حمایت تمام قد از یک شرکت چند ملیتی متخلف و قانونگریز، در تدبیری گفت که اگر مصوبه سال 83 مجلس درباره ضرورت واگذاری 21 درصد از سهام اپراتور دوم در بورس عملی نشود، این به نفع سرمایهگذاری خارجی در کشورمان است.
هر چند گوش شنوایی در کشورمان وجود ندارد و مجلس و دولت دست در دست هم خودشان را درباره تخلفات گوناگون این شرکت به نشنیدن و ندیدن زدهاند تا درباره اقدامات ضدامنیتی و ضد فرهنگی اقتصادی و حقوقی این اپراتور چیزی بیان نشود، اما جناب وزیر اگر سری به یکی از دکههای روزنامهفروشی سطح شهر بزنید (نیویورک منظورمان نیست)، همین تهران، آن وقت متوجه میشوید که با چند تومان میشود، زندگی فرزندان این مملکت را به راحتی نابود کرد.
بگذریم، اما آن نماینده محترمی که دوست داشت یک مقام دولتی کشورمان را در تاسیسات آب سنگین اراک زیر سیمان دفن کند، باید به افکار عمومی پاسخ دهد که چرا زمانیکه چهار جاسوس خارجی و ایرانی آنهم زمانیکه این اپراتور عزیز دردانه مقامهای دولتی و غیردولتی! هنوز در تهران پوشش کامل رادیویی هم نداشت، واقعا در «خنداب اراک» با تجهیزات پیشرفته جاسوسی چه میکردند؟ و چرا آنان را در همان محل هیچگاه زیر سیمان و بتن نفرستادید؟ و حتی اجازه دادید که پروندهشان بیسروصدا مختومه شود.
باز هم بگذریم، ولی لااقل به ما بگویید یک شرکت چند ملیتی که قرار بوده 10سال در ایران خدماترسانی کند، هشت سال از قانون فرار کرده و هیچ کسی هم با آنان برخوردی نکرده یا شاید هم برخوردها در خارج از ایران و در سفرهای نمایشگاهی برخی مسئولان جلساتش برگزار شده که ما خبر نداریم، واقعا چه زمانی قرار است که به قانون تمکین کند؟ و براستی طی هشت سال گذشته هم، وضع بورس ما خراب بوده که امروز، وضعیت بورس را بهانه میکنند؟
از این یکی دیگر نمیشود گذشت و یک نفر باید به ما بگوید که چرا ایرانیها و آنهم ضعیفترینها در هر حوزهای باید در چارچوب قانون حرکت کنند و خارجیها در همه دورههای تاریخی این کشور میتوانستهاند که به قانون این کشور دهن کجی کنند!
جمله آخر هم صرفا جهت اطلاع جناب وزیر اینکه آقای کدخدا (باراک اوباما) بارها اعلام کردند که حوزه ارتباطات مشمول تحریم نیست و اگر چنین نبود چگونه یک شرکت چند ملیتی که در کشورهای محور شرارت حضوری معنا دار دارد، میتوانست در ایران در آب سنگین اراک و مراکز حساس دیگر ایران چشم و گوش کدخدا باشد؟! بگذریم به ما که ربطی ندارد.
179/