ازدواج و ترس از تعهد

این روزها خیلی ها را می بینیم که از زیر بار تعهد زناشویی یا تعهد ازدواج شانه خالی می کنند.
بیشتر این افراد مجرد، تصور می کنند که ازدواج و قبول تعهد، آسایش و آرامش آنان را سلب می کند و در واقع آن طور که می خواهند نمی توانند زندگی کنند و در نتیجه پیمان بستن، تعهد دادن و الزام برای باقی ماندن در کنار یک نفر تا آخر عمر را دست کشیدن از تمام آزادی های فردی می دانند.
ازدواج یک قرارداد بین زن و مرد است برای شروع یک زندگی مشترک. این قرارداد را می توانیم تعهد هم نام گذاری کنیم. تعهد، پایه اصلی و اساس ازدواج محسوب می شود. اگر بخواهیم در مورد چیستی آن صحبت کنیم، می توانیم آن را به عنوان یک سری چارچوب، تکلیف و قانون در نظر بگیریم.
حداقل و اولین سطح تعهد همان تکالیف و وظایفی است که در عقدنامه ازدواج آمده است. زن و مرد آن را امضا و پایبندی خودشان را به آن اعلام می کنند. اما سطح بالاتر تعهد، تکالیف نانوشته ای است که با توجه به میزان رشد و تکامل افراد، در زندگی مشترک بروز می یابد، زن و شوهر در این سطح وظایفی را برای خودشان فرض و واجب می دانند. بگذارید با یک مثال برایتان این موضوع را شرح بدهم. نماز و روزه بر هر مسلمانی تکلیف است، حالا زن یا مرد مسلمانی به سبب رشد معنوی، نماز شب را هم بر خودش واجب می داند. همین تکالیف نانوشته به زندگی معنای زیبایی می دهد.
ترس از تعهد ، ترس از مسئولیت است، ترس از بایدها و نبایدهاست، ترس از تکالیفی است که فرد پس از ازدواج، آن ها را بر دوش می گیرد، افرادی که آمادگی پاسخ گویی و مسئولیت پذیری ندارند، تمرین نکرده اند یا تا این لحظه از زندگی شان، راهی بر خلاف مسیر تعهدات پیش رویشان را طی می کرده اند، همیشه مسیر ازدواج را سخت و ناپیمودنی می بینند.
باید بدانید که زندگی زناشویی، دوران مجردی نیست. بلکه مسیری است که کاملا از زندگی مجردی متفاوت است. در زندگی زناشویی شما باید غیر از خود به یک یا چند نفر دیگر نیز فکر کنید. دیگر دوران مهمانی ها، تفریحات و سفرهای مجردی به حداقل رسیده اند. دیگر نمی توانید تنها برای خود ولخرجی کنید، افراد دیگری هم هستند که به اندازه شما در زندگی تان سهم دارند. پس قبل اینکه به ازدواج فکر کنید باید خود را بشناسید.
آنهایی که از تعهدات ازدواج می ترسند، اغلب قدرت ریسک پذیری کمی دارند، اعتماد به نفس شان ضعیف است، قدرت تصمیم گیری بالایی ندارند و نمی توانند برنامه ریزی و هدف گذاری درستی داشته باشند. در نتیجه اگر خود را در این زمینه ها تقویت نکنند و مهارت های لازم را کسب نکنند ترس از ازدواج و تعهد در آنها قوت می گیرد.
ترس از تعهد، علت های مختلفی دارد. این ترس معمولا در مردان بیشتر دیده می شود و اصلی ترین علتش این است که ازدواج برای مردها، به جز همه تعهداتی که به لحاظ اخلاقی ایجاد می کند، تعهدات مالی هم دارد. مهریه، نفقه و حق و حقوق مادی زن و فرزند باعث می شود پسرها بیش از دخترها از تعهد ازدواج بگریزند.
یکی از نگرانی ها درباره تعهدات پس از ازدواج، به وفاداری و خویشتن داری های اخلاقی برمی گردد. برای داشتن این ترس، لازم نیست فردی افسارگسیخته و بی بند و بار باشد. برخی تصور می کنند ازدواج دیر یا زود تکراری می شود و در این صورت، ممکن است پایشان بلغزد و دنبال شریک جدیدی بگردند.
درست است؛ این ترس به جاست. اما اگر تربیت، صحیح و همسران به تعهدات زناشویی پایبند بمانند و ایمان، تقوا، رفتار نیک و معاشرت نیکوی میان همسران طبق توصیه قرآن رعایت شود، این نوع ازدواج ها هم می تواند موفقیت آمیز باشد. ازدواج سبب ارتقای شرم، حیای زنان، غیرت و تعصب مردان می شود و خویشتنداری زن و شوهر را نسبت به محرک های جنسی و عاطفی جامعه بالا می برد و در سلامت جامعه تاثیر بسزایی دارد. اما اگر تعهدات زودگذر و احساسی باشد احتمال بروز ناراحتی ها و مشکلات وجود دارد.
جام جم، شاپرک

179/