با نگاهی به وضع ورزشگاه‌های ایران خیلی راحت می‌توان به این نتیجه رسید که فوتبال کشورمان یک ضعف بزرگ را همواره درخود می‌بیند؛ عدم رسیدگی مناسب به وضع ورزشگاه‌هایی که عموما پیر هستند و خیلی از مواقع باعث سرافکندگی فوتبال ایران شده‌اند. حالا در آستانه رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا در فصل جدید و در فاصله چند ماه مانده تا بازی‌های بزرگ تیم‌ملی برای رسیدن به جام‌جهانی هیچ خبری از تلاش مسئولان برای بهبود وضع ورزشگاه‌های بزرگ کشور نیست. از ورزشگاه بزرگ آزادی گرفته که همچنان طبقه دومش بدون صندلی مجوز پذیرش تماشاگر در بازی‌های بین‌المللی را نخواهد داشت تا کمپ تیم‌ملی فوتبال که به هیچ‌وجه شرایط مناسبی ندارد.
زنگ خطر درباره آزادی
ازچند ماه قبل رسما ازسوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به فدراسیون فوتبال ایران اعلام شد درصورتی که طبقه دوم ورزشگاه آزادی دارای صندلی نشود، ایران نمی‌تواند در بازی‌های بین‌المللی از این طبقه برای حضور تماشاگرانش استفاده کند. با وجود گذشت چند ماه و برگزاری چند بازی بین‌المللی همچنان خبری از نصب صندلی در بزرگترین ورزشگاه ایران نیست. مشخص نیست چرا مسئولان این امر برای جلوگیری از رخ دادن یک اتفاق تلخ، این‌قدر تعلل می‌کنند و در فاصله چندماه مانده تا بازی‌های بزرگ تیم‌ملی درمرحله نهایی مقدماتی جام‌جهانی ٢٠١٨ همچنان برنامه‌ای برای این اقدام تدوین نشده است. از شهریورماه سال آینده ملی‌پوشان ممکن است با تیم‌های بزرگی همچون ژاپن و استرالیا روبه‌رو شوند که شکست آنها نیازمند حمایت تماشاگران است اما با وجود وضع فعلی فقط طبقه اول می‌تواند میزبان هواداران فوتبال ایران باشد. مشکل آزادی البته فقط به همین جا ختم نمی‌شود و با وجود درآمدهایی که این ورزشگاه برای انجام هر بازی لیگ‌برتری از فوتبال و بسیاری از رشته‌های دیگر کسب می‌کند، حتی از کمترین امکانات نیز محروم است؛ امکاناتی نظیر استانداردسازی راه‌های ورود و خروج هواداران، شرایط بوفه‌ها، حال وخیم سرویس‌های بهداشتی و… .
چرا استادیوم‌های بزرگ رها شدند؟
با وجود این‌که در سراسر کشور در سال‌های اخیر شاهد کلنگ‌زنی برای ساخت ورزشگاه‌ها بودیم اما در قلب پایتخت ورزشگاه‌هایی به حال خود رها شده‌اند که نیازمند حمایت و ترمیم هستند. ورزشگاه تختی که شاید هر شهروند تهرانی وقتی از کنار آن عبور می‌کند، از نمای بیرونی آن لذت می‌برد، دارای مشکلات زیادی ازجمله چمن ورزشگاه است. در اهواز وقتی ورزشگاه غدیر چند‌سال قبل افتتاح شد، تمام فوتبال‌دوستان از کیفیت مناسب آن به وجد آمدند، به دلیل عدم نگهداری مناسب حالا به سرنوشت استادیوم‌های دیگر کشور دچار شده است. ورزشگاه دستگردی که از سال‌های گذشته میزبان بازی‌های چند تیم لیگ برتری است، در این فصل ٢بار با مشکل قطعی برق در طول مسابقات همراه شد که در دنیای فوتبال اتفاقی عجیب به نظر می‌رسد. حتی کمپ تیم‌ملی فوتبال با وجود گلایه‌های فراوان در روزهایی که ملی‌پوشان برنامه‌ای برای تمرین ندارند، به حال خود رها شده و خبری از ترمیم چمن آن نیست.
وعده‌هایی درباره بازسازی آزادی
محمود گودرزی، وزیر ورزش درباره چرایی عدم ترمیم و نگهداری ورزشگاه‌های قدیمی می‌گوید: «نمایندگان مجلس شورای اسلامی کمک کنند تا امکانات اولیه‌ای که برای میزبانی مسابقات بین‌المللی نیاز داریم، فراهم شود و همچنین مجموعه‌های ورزشی قدیمی کشور بازسازی شوند. درباره بازسازی مجموعه ورزشی آزادی گزارشی به هیأت دولت ارایه کردم و رئیس‌جمهوری دستوراتی درباره آن صادر کرد. بازسازی این مجموعه برآورد هزینه شده است و امیدوارم بتوانیم مجموعه ورزشی آزادی را بازسازی کنیم تا از خطرات احتمالی در آینده جلوگیری شود.»
همچنین محمدعباسی، معاون شرکت توسعه و نگهداری دراین‌باره به «شهروند» می‌گوید: «نگهداری ورزشگاه‌هایی که در شهرستان‌ها قرار دارند، برعهده ادارات کل استان‌هاست. در تهران نیز تمرکز اصلی ما فعلا روی ورزشگاه آزادی است. درباره بازسازی این ورزشگاه از عمر آن بیش از ٤٠سال می‌گذرد، بررسی‌هایی انجام شده و می‌دانیم که هزینه‌های بالایی هم دارد. با دولت دراین‌باره مکاتبه کردیم اما هنوز بودجه آن تأمین نشده است. البته حتی اگر بودجه تأمین نشود، ما تا پایان سال برای نصب صندلی‌های طبقه دوم ورزشگاه آزادی اقدام می‌کنیم چون باید هرچه سریع‌تر این مشکل رفع شود.»
پولی در بساط نداریم!
قاسم رسته، مدیر ورزشگاه تختی تهران درباره مشکلات این مجموعه به «شهروند» می‌گوید: «می‌دانیم استادیوم تختی یکسری مشکلات فنی دارد که نیازمند اعتبار لازم است. این اعتبارات سنگین است و فعلا کسی نتوانسته آن را تأمین کند. در ضمن برخی اقدامات نیاز به زمان دارد و ما هم با توجه به این‌که در طول سال میزبان مسابقات هستیم، نمی‌توانیم ورزشگاه را تعطیل کنیم و این ایرادات را برطرف کنیم. مجموعه تختی اعتبار لازم را ندارد و اگر درآمدی هم باشد، صرف امور جاری ازجمله هزینه‌های آب، برق، گاز و حقوق پرسنل می‌شود. طراحی منحصر‌به‌‌فرد ورزشگاه تختی که تنها ورزشگاه مسقف در ایران است، پتانسیل‌های زیادی را به وجود آورده اما حیف که فعلا نگاه ویژه‌ای به این ورزشگاه از نظر بودجه‌ای نمی‌شود.»
بودجه، مشکل اصلی ورزشگاه‌های قدیمی
ترمیم کمبودها و نگهداری ورزشگاه‌های بزرگ کشور به‌ویژه پایتخت نیازمند بودجه لازم است که به نظر می‌رسد در هیچ‌کدام از مواردی که در بالا مطرح کردیم، این بودجه به اندازه کافی موجود نیست. درواقع مشکل مشترک تمام این ورزشگاه‌ها بی‌پولی است که دست مدیران را بسته است. البته درباره ورزشگاه آزادی می‌توان گفت شائبه‌هایی درباره چگونگی هزینه‌کرد درآمدهای این ورزشگاه وجود دارد اما باز هم این ورزشگاه بزرگ و قدیمی نیازمند نگاه ویژه مسئولان است. گاهی جدا از بحث امکانات داخلی پای آبروی ایران درعرصه‌های بین‌المللی درمیان است. امیدواریم بودجه اختصاص داده شده به ورزش که اکثریت مردم آن را به صورت جدی دنبال می‌کنند، به شکل درستی برای ترمیم ورزشگاه‌ها که شاید امکانات اولیه برای هر ورزش محسوب می‌شوند، صرف شود.
179/
