این قهرمانی به ما نچسبید
موبنا – مربی تیم پیکان که هفته گذشته درجریان تمرین این تیم دچار حمله قلبی شده بود، بعد از یک هفته بستری در بیمارستان در حالت کما، چشم از این جهان فرو بست تا جامعه والیبال و ورزش را عزادار کند. درپی درگذشت رضا ابراهیمی، مربی تیم والیبال پیکان، مدیریت این باشگاه از فدراسیون درخواست کرد زمان دیدار فینال به بعد از تعطیلات نوروز موکول شود اما فدراسیون بعد از بررسی برنامههای فشرده تیمملی با این درخواست مخالفت کرد. پیکانیها هم که در شوک از دست دادن مربی جوانشان بودند، تصمیم گرفتند در بازی فینال حاضر نشوند تا بدون اینکه دیدار سوم انجام شود، بانک سرمایه بهعنوان قهرمان لیگبرتر والیبال معرفی شود. بانک سرمایه نیز بعد از این تصمیم در بیانیهای قهرمان واقعی را رضا ابراهیمی معرفی کرد و بر حضور تمامی علاقهمندان در مراسم تشییع وی که امروز برگزار میشود، تأکید کرد. درهمین راستا با مصطفی کارخانه، سرمربی تیم بانک سرمایه که قهرمانی تلخی را تجربه کرد، همکلام شدیم که در ادامه متن گفتوگوی «شهروند» با وی را میخوانید :
بهعنوان قهرمان لیگ والیبال معرفی شدید اما نمیدانیم تبریک بگوییم یا تسلیت!
جای تبریکی باقی نمانده است چون این قهرمانی اصلا به ما نچسبید. عزیزی را از دست دادیم که اسطوره اخلاق درعرصه مربیگری والیبال بود. اصلا فکرش را نمیکردیم به این شکل قهرمان شویم و این قهرمانی را هم دوست نداشتیم.
اگر شما هم درچنین شرایطی قرار میگرفتید، تصمیمتان انصراف از دیدار
فینال بود؟
قطعا اگر چنین اتفاق تلخی در تیم ما هم رخ میداد، ما همچنین تصمیمی میگرفتیم. فکر میکنم پیکانیها اصلا توان بازی کردن نداشتند و بازیکنان ما نیز حال و روز خوشی ندارند. این قهرمانی و نایب قهرمانی برای هیچکدام از ٢ تیم دلچسب نبود.
نمیشد تاریخ دیگری برای این بازی
درنظر گرفت؟
متاسفانه درشرایطی این اتفاق افتاد که نمیشد هیچ تصمیم دیگری گرفت. چند روز به پایان سال مانده و ٢ بازیکن خارجی ما برای شب گذشته بلیت داشتند تا به کشورشان بازگردند. از طرفی برنامههای تیمملی نیز از قبل طراحی شده و نمیشد که تیمها تا بعد از تعطیلات نوروز به تمرینات خود ادامه دهند. درواقع فدراسیون هیچ راه دیگری نداشت و مجبور شد چنین تصمیمی بگیرد. البته پیشنهادی هم به ما نشد و فقط گفتند که پیکان انصراف داده است.
فکر میکنید اگر بازی میکردید، بازهم قهرمان میشدید؟
همانطور که گفتم اصلا دوست نداشتیم به این شکل قهرمان شویم. ما از ابتدای لیگ زحمات زیادی را کشیده بودیم و تقریبا در دور گروهی نیز در اکثر هفتهها در صدر جدول قرار داشتیم. با همین تیم پیکان ٤بار بازی کردیم که ٣بار آنها را بردیم و یکبار بازی ٢ بر صفر برده را ٣ بر ٢ باختیم. مطمئن باشید ما آنقدر قدرتمند بودیم که اگر بازی هم برگزار میشد، قهرمان بودیم. از روزی که این اتفاق برای رضا ابراهیمی رخ داده بود، خودم و تعدادی از بازیکنان چند بار به بیمارستان رفتیم و برایش آرزوی سلامتی کردیم اما قسمتش چیز دیگری بود.
خیلی از کارشناسان از ابتدای لیگ گفته بودند بانک سرمایه با ستارههایی که جذب کرده، به راحتی قهرمان میشود…
به هیچ عنوان اینطور نیست. همین تیم پیکان ٦ بازیکن ملیپوش داشت و ما فقط ٤ بازیکن ملیپوش در ترکیب تیممان داشتیم. حتی شهرداری ارومیه نیز به اندازه ما از بازیکنان خوب بهره میبرد. شما به این نکته دقت کنید که بانک سرمایه نخستین سال حضورش در لیگبرتر را سپری میکرد و رسیدن به قهرمانی برای ما یک افتخار بزرگ و تاریخی محسوب میشود.
در پایان فکر میکنید لیگ امسال به سرمربی جدید تیمملی کمک میکند؟
قطعا همینطور خواهد بود. لیگ بسیار سخت و فشردهای را پشت سر گذاشتیم و تیمها آنقدر به هم نزدیک شدهاند که اصلا نمیشد پیشبینی کرد در دیدار تیم پایین جدولی و صدرنشین چه نتیجهای رقم میخورد. البته ستارهها درچنین بازیهایی تعیینکننده هستند اما در هرصورت باید بگویم که والیبال ما رشد محسوسی داشته است. آنقدر بازیکن آماده و سطح بالا داریم که کار لوزانو برای انتخاب ترکیب اصلی تیمملی سخت خواهد بود اما امیدوارم هر اتفاقی رخ میدهد، پایانش منجر به صعود ایران به المپیک شود.
درگذشت ابراهیمی، تلنگر به جامعه والیبال
بهروز عطایی مربی والیبال
درگذشت رضا ابراهیمی، مربی جوان و بااخلاق والیبال کشورمان ضایعه تأسفباری در آخرین روزهای سال ٩٤ بود که نهتنها والیبال، بلکه ورزش کشور را تحتتاثیر قرار داد. رضا در ردههای سنی مختلف در تیمملی با من و همچنین مرحوم حسین معدنی همبازی بود و بعد از دوره بازیگری نیز به سوی مربیگری رفت. او پلههای ترقی را خیلی خوب طی کرد و مربیگری در تیم ملی نیز از تجربیات گرانبهای او بود. مربیگری بهویژه در رشته والیبال بسیار سخت و پراسترس است و از نظر ذهنی و روانی فشار زیادی را به مربیان وارد میکند. همانطور که حسین معدنی در سن پایین از میان ما رفت، حالا رضا ابراهیمی نیز ما را تنها گذاشت و قطعا یکی از دلایل درگذشت او به همین فشارهای درون ورزش برمیگردد. بار دیگر از دست دادن یکی از مربیان بااخلاق والیبال به ما یادآوری کرد که در فضای والیبال باید قدر یکدیگر را بدانیم و از خودزنی بپرهیزیم. مطمئنا توجهی که الان به ابراهیمی میشود، ١٠ روز قبل متوجه او نبود، همانطور که این اتفاق برای حسین معدنی رخ داد. متاسفانه درگیری و اختلاف در والیبال هر سال افزایش پیدا میکند و چنین اتفاقاتی باید یک تلنگر برای ما باشد که خانواده در رفتارشان تجدیدنظر کنند.
منبع: