برجهای مخابراتی دنیا چه کاربردهایی دارند؛ ارتباط از نقطه بلند
موبنا – در دوره حاضر، فناوری در ارتباطات به طور فزایندهای توسعه یافته است و صنایع ارتباطاتی افزایش قابل توجهی را در چند سال اخیر شاهد بوده اند. در نتیجه این رشد، تعداد برجهای مخابراتی دنیا افزایش یافت، زیرا با افزایش تقاضا و کاربران، دکلها باید بتوانند از عهده پوشش و مساله پایداری شبکه برآیند. این برجها در ارتباطات بیسیم نقشی مهم را بازی میکنند. هرگونه نقص در ساختار این برجها میتواند به فاجعه منتهی شود. بنابراین دکلهای مخابراتی دکلهایی هستند که برای اهداف مخابراتی از جمله نصب دیشهای ماکروویو، آنتنهای رادیو، آنتنهای موبایل، آنتنهای بیسیم و… استفاده میشوند. سازههایی معمولا بلند که برای پشتیبانی آنتنهای ارتباطاتی و پخش از جمله پخش تلویزیونی طراحی شدهاند.
کاربری برجهای مخابراتی
یکی از دلایل اهمیت برجهای مخابراتی بلند از این جهت است که برای چندین منظور مورد استفاده قرار میگیرند. مثلا یکی از کاربردهای این برجها، قابلیت پوششهای رادیویی و تلویزیونی است. مهمترین برجهای مخابراتی دنیا تکمنظور نیستند. آنها هم به منظور گردشگری، جذب توریست و ارائه امکانات فرهنگی و تفریحی استفاده میشوند، هم سمبلهای شهرها هستند و مهمتر از همه امکان گسترش و بهینهسازی پوشش شبکهها، بهینهسازی پوشش رادیو و تلویزیون و ایجاد زیرساخت مناسب است.
از سویی دیگر، رشد بیرویه تقاضا در حوزه ICT و به ویژه برای خدمات داده بیسیم، به معنای متراکمتر شدن شبکههای تلفنهای همراه است. امروزه اپراتورهای شبکه در حال استقرار سایتهای سلولی در اندازههای مختلف هستند و تجهیزات را افزایش دادهاند. هزینه ایجاد و استقرار سایت جدید تنها زمانی مورد توجه قرار میگیرد که تمام گزینههای دیگر تقریبا ناکارآمد شده باشند. این نیروهای بازار، مسئولیت اصلی را در زمینه ارزیابی برجهای موجود و تجهیزات اضافی بر عهده دارند. اگر دیدگاه مسئولان در این زمینه، بیش از حد محافظهکارانه باشد، منجر به کاهش درآمد میشود یا باعث هزینههای غیرضروری را برای تقویت برج میشود. بنابراین دقت و صحت در این مساله بسیار اهمیت دارد.
برجهای مخابراتی دنیا
برج میلاد در رتبهبندی برجهای مخابراتی پس از برج تورنتو(CN TOWER) با ۵۵۳ متر ارتفاع، برج مسکو (OSKAN KINO TOWER) با ۵۴۰ متر و برج شانگهای (ORIENTAL PEARL TOWER) با ۴۶۷ متر، با ۴۳۵ متر ارتفاع در جایگاه چهارم ایستاده است. همچنین میلاد از نظر بلندی، ششمین برج مخابراتی بلند جهان است. برجهای توکیو اسکای تری در توکیو، آسمانخراش کنتون در گوانگژو، آسمانخراش سیان در تورنتو، آسمانخراش اوستانکینو در مسکو، برج ارینتال پیرل در شانگهای، برج میلاد در تهران و برج کوالالامپور در کوالالامپور، هفت برج مخابراتی بلند جهان هستند.
ساخت برج میلاد پس از انقلاب اسلامی در دی ماه سال ۱۳۷۶ آغاز شد و ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید. در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود. برج میلاد نیز مانند دیگر همتایان خود در سراسر جهان چندمنظوره است. طبقه هشتم برج میلاد که با کاربری مخابراتی ساخته شده، در سی و یکم تیر سال جاری توسط شرکت آسیا تک، به بهرهبرداری رسید.
از کاربریهای اصلی برج میلاد، امکانات و قابلیتهای مخابراتی جهت پوشش های رادیویی و تلویزیونی،ایجاد زیرساخت مناسب برای سیستمهای جدید تلویزیونی،بهینهسازی پوشش رادیویی و تلویزیونی و گسترش و بهینهسازی پوشش شبکههای بیسیم است. در کنار این کاربرد مهم و اصلی میتوان به کاربریهای هواشناسی، ایجاد جاذبه گردشکری و بهرهمندی از فضاهای گردشگری، تجاری و فرهنگی، مراکز تجاری، رستورانها، کافیشاپها و مرکز بینالمللی همایش برای برگزاری کنفرانسها، مرکز خرید و یک هتل پنج ستاره اشاره کرد.
برج سی ان (CN TOWER) در تورنتو کانادا در سال ۱۹۷۶ افتتاح شد. این برج طی چهار سال ساخته شد و با ارتفاع ۵۵۳ متر به بهرهبرداری رسید. ایده اولیه ساخت این برج به اواخر دهه ۱۹۶۰ باز میگردد که امواج رادیو تلویزیونی در تورنتو دچار مشکل شدند، به گونهای که در صفحه تلویزیون تصویر دو کانال در آن واحد مشاهده میشد. بالاخره پس از رایزنیهای فراوان راه آهن ملی کانادا مسئول ساخت برجی شد که از همه ساختمانهای تورنتو بلندتر باشد.
سی ان به عنوان سومین برج بلند جهان خصوصی است و توجه توریستها را به خود جلب کرده است. سالنهای ورزشی، گالریها و دوربینها برای مشاهده چشم اندازهای اطراف در این مساله موثر بودهاند. سالانه حدود دو میلیون نفر از این برج بازدید میکنند و بیش از ۴۰ میلیون دلار درآمد جذب توریست دارد.
این برج هفت طبقه دارد که طبقه اول آن برای انتقال امواج کوتاه، طبقه دوم بخش مشاهده فضای باز، طبقه سوم به مشاهده فضای بسته اختصاص یافته است. در طبقه جهارم رستوران گردانی تاسیس شده که با سرعت یک دور در عرض ۷۰ تا ۹۰ دقیقه میچرخد. طبقه پنجم اتاق تلویزیون، ششم اطاق رادیو و هفتم اتاثهای الکتریکی و مکانیکی است. برج ملی کانادا در مرکزیترین نقطه شهر تورنتو واقع شده و به عنوان سمبل این شهر مطرح است. نام اولیه آن «برج شبکه ارتباطاتی» بوده است و کاناداییها آن را با نام «برج ملی کاناداییها» میشناسند.
برج ملی کاناداییها در برابر باد با سرعت mph 120 و تندبادهای با سرعت mph 200 طراحی شده است، تغییر مکان ایجاد شده در برابر چنین بادهایی در آنتن،عرشه فضایی وطبقه میکروویــــو در ساختمـــان رأس برج به ترتیـب برابر با m 07/1،m 46/0 وm 23/0 است، پنجرههای ساختمانهای فوقانی برای فشار باد طراحی شده اند و ضخامت لایه بیرونی شیشه این پنجرهها cm 96/0 و لایه داخلی cm64/0 است .برای فونداسیون برج ۲/۱۵ متر حفاری در زیر زمین ایجاد شده و فونداسیون روی بستری از جنس شیل قرار گرفته است. ضخامت فونداسیون ۷۱/۶ متر وجنس آن از بتن مسلح است. فونداسیون به شکل Y که دارای ۷۰۴۶ متر مکعب بتن و۵۰۰ تن میلگرد و۴۰ تن کابل، اجراء شده است. ساخت برج ۴۰ ماه به طول انجامید و هزینهای معادل ۶۳ میلیون دلار در بر داشت.
توکیو اسکایتری بزرگترین برج مخابراتی جهان در ژاپن است. این برج در توکیو قرار دارد. کار ساخت این برج از ۱۴ ژوئیه ۲۰۰۸ شروع شد و در فوریه سال ۲۰۱۲ به اتمام رسید. ارتفاع این برج با آنتن ۶۳۴ متر برآورد شدهاست. برج اسکایتری به عنوان برج آنتن دهی برای رادیو و تلویزیون مورد استفاده قرار میگیرد، اما طوری ساخته شده که جاذبه توریستی هم داشته باشد.
اسکای تری تا دو برابر قدرتمندترین زلزله قابل تصور که ۹ریشتر عنوان شده، قابلیت مقاومت دارد و اگرچه زلزلهای با این توان قابل تصور نیست، اما برج اسکایتری تا تکان حدود ۲۰ ریشتر مقاوم است. جنس برج از فلز است و پایه برج، ساختاری شبیه به سهپایه دارد. طراح برج در طراحی این پروژه از معماری برج ایفل الهام گرفته است. اسکایتری با هزینهای بالغ بر ۸۰۶ میلیون دلار ساخته شده است.
برج کانتون که به نام برج تلویزیونی یا برج دیدبانی گوانگجو نیز شهرت دارد، در تقاطع میان محور مرکزی شهر جدید و رودخانه مروارید قرار گرفته و نماد شهر گوانگژو محسوب میشود. این برج با ارتفاع ۶۰۰ متر که شامل ۴۵۰ متر بدنه و ۱۵۰ متر دکل هوایی است، یکی از بلندترین برجهای جهان به شمار میرود. این برج برجی چند منظوره است که تا قبل از ساخته شدن برج خلیفه در دبی به عنوان بلندترین برج جهان شناخته میشد.
ساخت برج کانتون در سال ۲۰۰۹ به اتمام رسید. نام مستعار برج گوانجو، برج کمر باریک یا Xiao Man است. در حالی که بیشتر آسمانخراشهای دنیا ویژگیهایی مردانه دارند (قوی، صاف، مستطیل شکل و بر اساس طرحهای تکرار شدنی ساخته شدهاند)، مارک هلم و باربارا کیت، معماران هلندی این برج میخواستند برجی زنانه بسازند، برجی که پیچیده، شفاف، دارای انحنا و دلپذیر باشد. آنها میخواستند این برج طرحی انسانی و غنی داشته باشد و گوانجو را به عنوان شهری پویا و هیجانانگیز نشان دهد. نتیجه این تفکر زیبا، برجی بلند و استثنائی است که در باریکترین بخشش در طبقه ۶۶ام تنها ۳۰ متر قطر دارد.
اوستانکینو برجی مخابراتی واقع در مسکو است که عملیات ساخت آن از سال ۱۹۶۳ میلادی آغاز شد و تا سال ۱۹۶۷ به طول انجامید. ارتفاع این برج با آنتن ۵۴۰ متر از سطح زمین است که دارای کاربری توریستی، تجاری و مخابراتی در شهر مسکو کشور روسیه است. معمار اصلی ساخت برج اوستانکینو، «نیکولای نیکیتین» از جمله برجستهترین معماران جهان است.
این برج در ۲۷ آگوست سال ۲۰۰۰ دچار سانحه آتشسوزی شد و ۴ نفر (سه آتشنشان و ۱ اپراتور) در این آتشسوزی جان خود را از دست دادند. سیگنالهای تلویزیونی و رادیویی در پی این اتفاق دچار مشکل شدند. در ۲۵ مه سال ۲۰۰۷ آتشسوزی دیگری در این برج رخ داد که به اندازه آتشسوزی سال ۲۰۰۰ جدی نبود و تلفات جانی نداشت.
منبع: واحد تحقیق و توسعه آسیاتک