کشف قدیمی‌ترین فسیل مار با قدمت ۹۹ میلیون سال! (+عکس)
موبنا – اگر این امکان وجود داشت که در زمان سفر کنید و به ۱۰۰ میلیون سال قبل بروید، به طور قطع اتفاقاتی را مشاهده می‌کردید که هرگز امروز قادر به دیدن آنها نیستید. آن زمان دایناسورها روی کره زمین زندگی می‌کردند و تعداد آنها به قدری زیاد بود که هر کدام از این موجودات را به راحتی می‌شد روی یک نقطه از کره خاکی پیدا کرد. با همه این تفاوت‌ها، موجود زنده‌ای که آن زمان زیر پاهای شما می‌خزید و همچنان می‌توان آن را مشاهده کرد یکسان بود: مار.
محققان در جریان مطالعات و بررسی‌های خود موفق به کشف یک فسیل در کشور میانمار شدند که بچه یک مار را در خود جا داده است و تحقیق روی آن می‌تواند نشان دهد که مارها چگونه با گذشت میلیون‌ها سال همچنان به حیات خود ادامه می‌دهند. این سنگواره کوچک بدن یک مار کوچک را در خود جا داده است و البته این مار در یک قطعه سنگ کهربا فسیل شده است و به همین خاطر به راحتی می‌توان تمام اجزای بدن آن را مشاهده کرد. بررسی‌های اولیه نشان داده است که این مار حدود ۹۹ میلیون سال قبل می‌زیسته است و به همین خاطر از آن می‌توان به عنوان قدیمی‌ترین فسیل جهان یاد کرد. نتایج تحقیق روی این فسیل جدید که امروز در آخرین شماره از نشریه «علوم پیشرفته» منتشر شده است نشان می‌دهد که محققان این فسیل را دریچه جدید برای تحقیق پیرامون دایناسورها می‌دانند.
مارها یکی از موفق‌ترین موجودات زنده روی کره زمین بوده‌اند و همواره توانسته‌اند با وجود مشکلات فراوان، حیات خود را حفظ کنند. آنها یکی از نمونه‌های معدود در فرآیند سیر تکامل محسوب می‌شود که همواره قادر بوده‌اند بدترین و سخت‌ترین شرایط کره زمین را تحمل کنند و دانشمندان کمتر موجود زنده دیگری را می‌شناسند که چنین مقاومتی داشته باشند. این نمونه خاص که فسیل آن شناسایی شده است با نام «مار سپیده‌دم میانماری» شناخته می‌شود و در دوره زمین شناسی کِرتاسه در جنگل‌های انبوه می‌زیسته است.
زمان حیات این مار دقیقا با دوره‌ای که دایناسورهای تیرانوساروس، تریسراتاپس و اسپینوساروس زندگی می‌کردند یکی است و آن زمان سه دایناسور مذکور که جثه بسیار بزرگی داشتند حاکمیت کره زمین را در دست گرفته بودند و این مار کم سن و سال که فسیل او به تازگی کشف شده است در مقایسه با آنها بسیار کوچک بوده است. طول بدن این مار کمتر از دو اینچ محاسبه می‌شود و از این نظر تقریبا مشابه مارهایی است که این روزها می‌بینیم. با این وجود بدن فسیل کشف شده کامل نیست.
بخش سر در بدن این موجود زنده از بین رفته است. به همین خاطر دانشمندان مطمئن نیستند که چرا سر این مار از بدن او جدا شده است. جثه این مار در مقابل دایناسورها مانند اندازه یک پونز در مقابل بدن انسان است و به همین خاطر این مار به راحتی می‌توانسته است از حملات دایناسورهای بزرگ جان سالم به در ببرد و به گوشه امن فرار کند. در این میان یک فرضیه مطرح شده است و بر اساس آن گفته می‌شود احتمالا سر مار زیر پاهای دایناسور مانده است و مابقی بدن او در کنار درختان به مرور زمان به یک فسیل تبدیل شده است.
این نخستین ماری است که فسیل او همزمان با دوره دایناسورها کشف می‌شود و به صورت واضح ثابت شده است که او یک مار جنگلی بوده است. واقعیت این است که مارها عمدتا به مدت طولانی به حیات خود روی کره زمین ادامه داده‌اند و این مسئله به آن معنی است که آنها باید با شرایط دشوار زمین کنار آمده باشند تا بتوانند همچنان زندگی کنند. دانشمندان با بررسی روی این فسیل قصد دارند ساختار پیچیده بدن مار برای سازگاری بالا با شرایط دشوار کره زمین را کشف کنند.
