اعتراض‌های آبان وانتخابات اسفند!

بروزترین‌ها؛ جعفرگلابی – امتداد پیامدهای منفی آن بلوای بزرگ درحالی است که‌انتخابات مجلس شورای اسلامی در راه است و تاثیرگذاری حوادث مذکور براین رویداد سیاسی و اجتماعی چندان مشخص نیست و چه بسا آثار مخرب داشته باشد واین انتخابات را از هر رویداد مشابه متمایز کند. مشکل اصلی دراین ارتباط اصل اعتراضات نیست که در هر کشوری ممکن است اتفاق بیفتد. مشکل بزرگ این است که نه مواجهه با تجمع‌ها و راهپیمایی‌ها دقیق و کارشناسانه و بزرگوارانه بود و نه پس از آن به درستی موضوع مدیریت شد. متاسفانه بیش از 40 روز از ماجرا گذشته است ولی هنوز یک گزارش رسمی با ذکر جزئیات وتعداد وعلت تلفات و خسارت‌ها ورویکرد بعدی حاکمیت در برابر آن ارائه نشده است. هنوز مشخص نیست که آیا کلیت نظام همه ماجرا را ساخته و پرداخته بیگانگان می‌داند یا برای آن ریشه‌های داخلی هم قائل است؟ آیا در تعداد تلفات انسانی هیچ قصوریا تقصیری از سوی مهار کنندگان رخ نداده‌است؟ آیا در این ارتباط کسی مورد مواخذه یا حتی محاکمه قرار می‌گیرد؟ آیا میزان خطا‌ها و جفاهای احتمالی یا سهل‌انگاری یا بدتدبیری یا غافلگیری یا ناهماهنگی یا تحلیل غلط از موضوع آنقدر نیست که یک مقام بلندپایه از طرف نظام از مردم عذرخواهی کند و تمهیدات لازم برای عدم تکرار آن را وعده دهد و نوعی دلجویی به‌عمل آورد؟ به نظر می‌رسد ما در حالی به‌انتخابات مجلس نزدیک می‌شویم و از مردم می‌خواهیم که حتماپای صندوق‌های رای حاضر شوند که هنوز پیرامون این ماجرا گفت‌وگوی مسئولانه‌ای با جامعه نداشته‌ایم و خلأ این گفت‌وگو کاملا مشخص و قابل لمس است. مردم حق دارند بدانند که در این حادثه واقعا چه اتفاقی افتاده است و چگونه ابعاد ماجرا تا این حد بزرگ شد؟ فردا که تبلیغات انتخاباتی آغاز شود هر کاندیدایی که در هر دانشگاه یا مسجد یا تجمعی حاضر شود اولین سوالات تند و تیز و صریح ناظر به همین موضوع خواهد بود و هیچ گریزی‌از آن نیست. کاندیداها هم هر کدام موافق طبع و سلیقه و گرایش سیاسی خود پاسخی خواهند داد وچه بسا تنوع و کثرت پاسخ‌ها خود مساله‌ساز شود. به عبارت روشن‌تر اگر قرار است انتخاباتی در تراز دیگر انتخابات گذشته درجمهوری اسلامی برگزار شود نمی‌توان از کنار این موضوع عبور کرد و مردم را به ابهام و تردید و تشکیک بیشتر حواله داد. در واقع نزدیکی واقعه به زمان برگزاری انتخابات بی‌سابقه است و هنوز سوالات و ابهام‌ها رنگ نباخته‌اند و شوک و التهاب ناشی ازآن پابرجاست و چاره‌جویی عاجل طلب می‌کند. به نظر می‌رسد اگر به نارضایتی‌های موجود در جامعه نگاهی مسئولانه و طبیبانه شود وحداقل برای برگزاری انتخاباتی گرم و پرشور تعامل مثبت ومتواضعانه با مردم سرلوحه کار قراگیرد بسیاری از روندها دچار تغییر می‌شوند تا جامعه احساس دلگرمی و امید کند وحس مشارکت در وجودش بجوشد. با شدت گرفتن تحریم‌ها و فشارهای گوناگون آمریکا، نیاز به انتخاباتی جدی، گرم ومتفاوت بیش از پیش احساس می‌شود و این امر، بدیهی‌تر از آن است که با قسم و آیه مورد تاکید قرار گیرد. از سوی دیگر اگر به هردلیل انتخابات پیش رو از حرارت و جدیت و راهگشایی لازم برخوردار نشود و برای پیروزی بی‌چون و چرای یک جناح خاص به یک انتخابات حداقلی اکتفا شود خود مساله خواهد شد و پیام تاثیر تحریم‌ها را به جهان مخابره خواهد کرد. مردم ما در شرایط سختی قرار گرفته‌اند ونیاز به انگیزه عملی دارند تا مشارکت‌شان بیشتر شود، تااعتراض‌ها و نگرانی‌ها و دغدغه‌هایشان کمتر شوند و به روندهای موجود اطمینان پیدا کنند.