سیاست‌های سلامت بدون توجه به اقتصاد و فرهنگ کارآمد نیستند
غفاری سرپرست معاونت درمان سازمان تأمین اجتماعی بر لزوم توجه به مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در سیاستگذاریهای حوزه سلامت تأکید کرد و با اشاره به مشکلات و چالش‌های نظام سلامت ایران، خواستار ایجاد راهکارهایی برای بهبود وضعیت خدمات درمانی و کاهش هزینه‌های کمرشکن سلامت شد.
به گزارش به‌روزترین‌ها؛ شهرام غفاری سرپرست معاونت درمان سازمان تأمین اجتماعی در نشست علمی «فقرزدایی و رفاه در آینه سلامت» بر اهمیت توجه به عوامل اقتصادی در سیاستگذاریهای حوزه سلامت تأکید کرد و گفت: «بدون در نظر گرفتن مولفه‌های کلان اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، سیاست‌گذاری در حوزه سلامت نمی‌تواند پایدار و مؤثر باشد.»
وی افزود:«سیاست‌های سلامت به‌ویژه در حوزه تأمین اجتماعی در ایران با چالش‌های اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی روبه‌رو هستند که بی‌توجهی به این مسائل می‌تواند به شکست این سیاست‌ها منجر شود.»
غفاری همچنین در توضیح اهمیت سلامت برای اقشار مختلف جامعه بیان کرد: «سلامت مهم‌ترین دارایی انسان است، اما برای افراد فقیر، سلامت نه تنها به معنای بهبود جسمی است بلکه به‌عنوان یک عامل کلیدی در معیشت و ادامه حیات خانواده تلقی می‌شود.»
وی به وضعیت افرادی که در زمان بیماری توانایی تأمین معیشت خود را از دست می‌دهند، اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: «در حالی که افراد برخوردار می‌توانند با استفاده از اندوخته‌های خود در زمان بیماری، مشکلات معیشتی را پشت سر بگذارند، فقرا به دلیل از دست دادن سلامت خود، با مشکلات اقتصادی و معیشتی جدی مواجه می‌شوند.»
این مقام مسئول همچنین از وضعیت خدمات درمانی در سازمان تأمین اجتماعی سخن گفت و توضیح داد: «سازمان تأمین اجتماعی در سال گذشته بیش از ۵۵۴ میلیون مراجعه داشت و بیش از ۴۷ میلیون نفر تحت پوشش این سازمان قرار دارند.»
غفاری با اشاره به چالش‌های نظام سلامت ایران و افزایش هزینه‌ها، اظهار کرد که «هزینه‌های نظام سلامت در سال‌های اخیر به دلیل عواملی مانند افزایش جمعیت، سالمندی، و شیوع بیماری‌های مزمن بیش از ۶۰ درصد افزایش یافته است.»
وی همچنین تأکید کرد: «به رغم تحت پوشش بودن بیش از ۹۰ درصد جمعیت کشور، مشکلاتی در ارائه خدمات درمانی وجود دارد که عمدتاً به محدودیت‌های موجود در بسته‌های خدماتی و عدم پوشش بسیاری از خدمات ضروری برمی‌گردد. این مسائل می‌توانند منجر به افزایش فقر ناشی از هزینه‌های درمانی شوند.»
سرپرست معاونت درمان سازمان تأمین اجتماعی ضمن اشاره به مشکلاتی چون مشارکت ضعیف میان نهادهای مختلف وزارت بهداشت، کمبود پزشک متخصص، و عدم شفافیت در تعرفه‌گذاری خدمات، به بررسی راهکارهایی برای رفع این چالش‌ها پرداخت. وی پیشنهادهایی چون «ایجاد شورای عالی سلامت»، «توسعه نظام ارجاع کارآمد»، و «تقویت زیرساخت‌های اطلاعاتی برای مدیریت خدمات سلامت» را ارائه داد و افزود که توجه به پیشگیری نیز می‌تواند کمک بزرگی به کاهش مشکلات موجود در نظام سلامت ایران کند.
چالش‌های هزینه‌های سلامت و فشار بر خانوارها
در ادامه علی‌اکبر فضائلی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به چالش‌های هزینه‌های سلامت و تأثیر آن بر فقر اشاره کرد و گفت: «سهم سلامت از بودجه خانوار در سال‌های اخیر کاهش یافته است، اما همچنان بیش از دو درصد از خانوارها با هزینه‌های کمرشکن مواجه هستند.»
وی با اشاره به آمارهایی که نشان‌دهنده فشار مالی بیشتر بر خانوارهای روستایی است افزود: «هزینه‌های کمرشکن سلامت به حالتی اطلاق می‌شود که خانوارها برای تأمین این هزینه‌ها مجبور به کاهش هزینه‌های ضروری دیگر می‌شوند. این وضعیت زمانی کمرشکن محسوب می‌شود که پرداخت‌های مستقیم از جیب برای خدمات سلامت برابر یا بیشتر از ۴۰ درصد ظرفیت پرداختی خانوار باشد.»
فضائلی همچنین به مشکلات موجود در نظام سلامت اشاره کرد و گفت: «با وجود اینکه بسیاری از افراد تحت پوشش بیمه هستند، پرداختی از جیب همچنان چالش اساسی است و این مشکل با افزایش نرخ ارز و کمبود پوشش بیمه‌ای برای داروها شدت یافته است.»
وی افزود: «سهم پرداختی خانوار در هزینه‌های سلامت باید مطابق برنامه‌های چهارم تا هفتم توسعه، از ۳۰ درصد بیشتر نشود و هزینه‌های کمرشکن باید به ۲ درصد کاهش یابد.»
این مقام مسئول از تشکیل صندوق بیمه صعب‌العلاج به عنوان یکی از اقدام‌های مثبت در این زمینه یاد کرد و گفت: «این صندوق می‌تواند به خانواده‌هایی که با مشکلات مالی ناشی از هزینه‌های درمان مواجه هستند، کمک کند.»
وی همچنین بر لزوم تدوین سیاست‌هایی برای کاهش بار مالی ناشی از هزینه‌های سلامت بر دوش خانوارها تأکید کرد و افزود: «در این راستا باید به دنبال کاهش هزینه‌های کمرشکن و افزایش پوشش بیمه‌ای باشیم.»
فضائلی در پایان از اهمیت بهبود وضعیت پوشش بیمه‌ای و کاهش پرداخت‌های مستقیم از جیب مردم سخن گفت و تأکید کرد: «این امر می‌تواند فشار مالی را از دوش خانوارها بردارد و از بروز فقر ناشی از هزینه‌های درمان جلوگیری کند.»
