سرویسهای تلفن همراه در دسترس نیست
مشکلات عدیده در حوزه تلفنهمراه اعم از اوجگیری اختلالات برقراری تماس، قطعی سرویسهای SMS ،MMS، GPRS جلوه تلفنهمراه و داشتن یا نداشتن آنرا تحتالشاع قرار داده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، وقتی سال 73 اولین تلفن همراه وارد کشور شد و اولین نفر آن را با یک قیمت نجومی خریداری کرد همه این وسیله را صرفا به عنوان یک کالای لوکس میشناختند و به کاربردهای آن توجهی نداشتند.
با گذشت 14 سال از ورود تلفنهمراه به کشور در سالهای 87 و 88 دیگر تلفن همراه صرفا یک کالای لوکس در بین مردم به حساب نمیآمد که البته از دلایل آن واگذاریهای زیاد وزارت ارتباطات (فارغ از توجه به مسئله کیفیت) بود که باعث کاهش شدید قیمت سیمکارت تلفن همراه در کشور شد. ورود سیمکارتهای تالیا و اپراتور دوم (ایرانسل) با قیمتی منصفانهتر از همراهاول تمایل مردم را به خرید این کالا افزایش داد.
همچنین که بعد از گذشت این سالها هم فرهنگ استفاده از تلفنهمراه در بین مردم جا گرفت و هم سرویسهای جدید مانند SMS ، MMS ،GPRS سیمکارت و امکانات تعبیه شده در گوشیها مانند ضبط صدا، فیلم، عکس و … این تمایل را افزایش داد.
اما قصه از زمانی شروع میشود که تنها یکروز به انتخابات دهم باقی مانده و کاربران تلفنهمراه مرتب یک پیامک را Retry (تکرار) میکردند که شاید بتوانند آن را ارسال کنند، چراکه هیچکس باور نمیکرد خبری که شرکت مخابرات آن را به شدت تکذیب کرده بود، تحقق پیدا کند و سرویس پیامکوتاه کل کشور قطع شود.
قصه به همین جا ختم نشد و درپی قطعی این شبکه دو سرویس MMS (سرویس ارسال فیلم و عکس) و GPRS (سرویس اینترنت موبایل) نیز قطع شد.
قطعی پیامک تا 21 روز ادامه پیدا کرد و بالاخره با شوخی و خنده وزیر ارتباطات و دعوت به صبوری کاربران این سرویس برقرار شد، ولی این برقراری تنها 3 روز با وجود اختلالات بسیار طول کشید و مجددا 15 تیر ماهجاری شبکه پیامک قطع و تاکنون و قریب به 10 روز است که ادامه دارد، البته دو سرویس MMS و GPRS که اصلا وصل نشد که بخواهد برقرار شود و دوباره قطع شود.
برخی کاربران که فکر میکردند قطعی 21 روزه به دلیل مسائل امنیتی است و به نوعی با آن کنار آمده بودند، قطعی دوباره را توهین به خود و حوزه ارتباطات تلقی کرده و ابراز نارضایتی خود را اعلام کردند، اعتراض کاربران زمانی افزایش پیدا کرد که روابط عمومی مخابرات از علت قطعی سرویس پیامک اظهار بیاطلاعی کرد و در آخرین مصاحبه خود از تلاش مخابرات برای وصل مجدد این سرویس خبرداد و باز هم هیچ مسؤولی نگفت: “کاربران عزیز از مشکلات پیش آمده معذرت میخواهیم”.
نکته مهم اما اینجا است که به دلیل قطعی این سرویسها به اذعان خود مسؤولان اپراتورها (البته مسؤولان اپراتور دوم و تالیا، مسؤولین همراه اول از هر گونه پاسخگویی معذورند) ضرر بسیار هنگفتی به پیکره حوزه ارتباطات سیار کشور وارد شده است ولی این امر از سوی مدیران شرکت مخابرات تکذیب میشود و آنها اظهار میکنند که به دلیل تماس بیشتر کاربران ضرر قطعی پیامک جبران شده است.
این صحبت از چند جهت قابل بررسی است ولی نکته مهمی که وجود دارد این است که شاید این ادعا درست باشد چرا که به تازگی اختلال شدید تلفنهمراه آنقدر زیاد است که برای گفتن یک جواب یک کلمهای به مخاطب خود که قبلا میشد با پیامک آن را ارسال کرد؛ باید چندین بار تماس گرفت تا تازه بعد از موفقیت در برقراری تماس (تا زمانی که موفق به برقراری تماس بشوید باید چند بار بشنوید که: “شماره موردنظر در شبکه نیست، حساب شما مسدود است، برقراری ارتباط مقدور نیست و…”) یک صدای کلفت جواب دهد و تازه میفهمید که بازهم به قولی خط رو خط شده و یک دقیقه هم تماس ناموفق داشتید و دوباره تماس میگیرید و این دفعه بعد از سلام گفتن تماس قطع میشود، دفعه دوم بعد از داد زدن که: صدای من شنیده میشود، دوباره تلفن قطع میشود و دفعه سوم و چهارم و پنجم و…..
خوب با این اوصاف حتما ضرر مخابرات جبران میشود.
براساس این گزارش، اختلالات تمامنشدنی تلفنهمراه در روزهای اخیر و اوجگیری آن بعد از ساعتهای اداری و بعدازظهرها، قطعی سرویسهای کاربردی تلفنهمراه واقعا این وسیله را بعد از 14 سال ورود به کشور به یک کالای لوکس تبدیل کرده که تنها میتوان از امکانات خود گوشی استفاده کرد نه از امکانات سیمکارت.
درهرصورت با ادامه این اوضاع و عدم جوابگویی مسؤولان و اینکه به خود زحمت یک عذرخواهی از کاربران و مشترکان تلفنهمراه را هم نمیدهند آیا داشتن یا نداشتن تلفنهمراه و بحث اپراتور سوم و ورود یک اپراتور دیگربا این شرایط بد حوزه اهمیت دارد؟ همچنین میتوان از مسؤولین پرسید پس اپراتور سوم چه زمانی وارد کشور میشود تا این اوضاع نابسامان را مرتب کند؟
به جرات میتوان گفت، وقتی شبکه تلفنهمراه کشور در حال حاضر شاهد اختلالات و قطعی سرویسهای کاربردی آن مانند پیامک و … است دیگر داشتن یا نداشتن تلفن همراه و حتی بحث ورود اپراتور سوم از اهمیت آنچنانی برخوردار نیست.
درحال حاضر این کالای لوکس (بخوانید تلفنهمراه) در کشور ما یک هزینه اضافی را به خانوادهها تحمیل کرده و تا زمانی که مسؤولان به این حوزه بااهیمت بیشتری توجه نکنند تنها یک وسیله و سربار خانواده به حساب میآید.