نتیجه ادغام این دو وزارتخانه جز ضربه به ICT نیست

محمد غفاری در گفت‌ وگو با خبرنگار فن‌آوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: این ادغام هیچ سنخیتی ندارد زیرا جنس ارتباطات با کابل‌های نوری و ماهواره با جنس ارتباط توسط جاده و پل متفاوت و ناموزون است.
وی با بیان این که اگر فکر کنیم زیرساخت جاده‌ای که به جابه‌جایی فیزیکی می‌انجامد با زیرساخت ارتباط مخاطبان به صورت مجازی و از طریق غیرحضوری تفاوت دارد و در یک فاز علمی نمی‌گنجد به اشتباه بودن این طرح اعتقاد پیدا می کنیم، افزود: اگر قصد، کوچک کردن دولت است که می‌توان با تبدیل وزارتخانه‌ها به موسسات یا شرکت‌های زیرنظر نهادهای مرتبط، هزینه‌های ایجاد حتی یک وزارتخانه را نیز از مخارج کشور کسر کرد.
غفاری خاطرنشان کرد: در کشور ما شاید ده‌ها سازمان، مرکز و موسسه فرهنگی به موازات هم در داخل و خارج از کشور کار می‌کنند و آن‌ها را زیر نظر یک وزارتخانه نمی‌برند اما از طرفی قصد ادغام دو وزارتخانه با کار ارتباطات از دو جنس کاملا متضاد را مطرح می‌کنند.
این کارشناس در ادامه از طرز تفکر ملموس در جهان سوم ابراز تاسف و اظهار کرد: در این نوع طرز فکر کارهای فیزیکی که به چشم دیده می‌شود در اولویت قرارمی‌گیرد. با این تفکر بعد از ادغام دو وزارتخانه ICT و راه و ترابری، زیرساخت‌های نرم‌افزاری IT و CT بر سر راه ایجاد پل و احداث جاده قربانی می‌شوند.
وی با تاکید بر این که با ادغام یا برون‌سپاری سازمان‌هایی که دولت را بزرگ کرده‌اند، می‌توان به هدف کوچک‌سازی بدنه دولت رسید، تصریح کرد: برای تصدی وزارتخانه ادغام شده ICT و راه و ترابری با نام وزارت حمل و نقل و ارتباطات نیاز به وزیری است که ارتباطات و اطلاعات را به اندازه راه و ترابری بشناسد. اگر وزارت راه و ترابری با وزارت مسکن ادغام می‌شد از نظر علمی قابل توجیه بود.
این کارشناس فن‌آوری اطلاعات در پایان خاطرنشان کرد: به عنوان یک کارشناس IT ادغام دو وزارتخانه را به مصلحت این دو حوزه گسترده نمی‌بینیم.