شریعتمداری صدای اصولگرایان را هم درآورد
مریم علیزاده منصوری: زبانش همواره تند است و کامش همیشه تلخ. مشخص نیست از سپهر سیاسی کشور چه چیز میخواهد که اینقدر ترش روی و تند خو است و با شادی و وفاق ملی شیرین که سهل است حداقل ملس و معتدل هم نمیشود. لباس طلبکاران را از تن به در نمیکند و فصل الخطابی، برایش وجود ندارد. گویی متون، حال سخنرانی باشد، مصاحبه یا نشست خبری، به صورت کلمات در همریخته در مقابلش قرار میگیرند و وی هرگونه که بخواهد آنها را با آرایش دلخواهش کنار هم میگذارد. اگر خدای ناکرده اتفاقی در عرصه سیاسی کشور روی دهد که باب میلش نباشد برای به رشته تحریر در آوردن افکار دلواپسانه اش از ایراد هرگونه الفاظ درشت دریغ نمیکند. همانگونه که پیروزی حسن روحانی در انتخابات 24 خرداد 92 به مذاقش خوش نیامد و در این دوسالی هم که از عمر دولت تدبیر و امید میگذرد برای این دولت سنگ تمام گذاشت. نکته حائز اهمیت این است که برایش تفاوتی نمیکند هدفش شخص دوم مملکت باشد یا رئیس دستگاه دیپلماسی کشور، مهم این است که با تیرهایش این افراد را نشانه برود و به سر منزل مقصود، دست یابد. در این راه آنقدر زیاده روی کرده که صدای کسانی را درآورده است که با او در یک طیف و جناح قرار میگیرند.
برادر حسین صدای اصولگرایان را هم درآورد
واضح و مبرهن است که این سخنان در وصف حسین شریعتمداری میگنجد. این روزها اصولگرایان حتی رادیکال ترین و خاص ترین شان نیز از خط و مشی او انتقاد میکنند. به طوری که حمیدرضا مقدم فر مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران طی یادداشتی به عملکرد او واکنش نشان داد و گفت:« مقاله روز شنبه 24/5/94 جنابعالی را در کیهان در خصوص موضوع هستهای و برجام خواندم بسیار به فکر فرو رفتم، چگونه است که برادر انقلابی چون جنابعالی، اصرار دارد به مخاطبان خود تفهیم کند که رهبر انقلاب مثل من فکر میکند؟! مثل من تحلیل میکنند؟! و مثل من میفهمند؟! و این در حالی است که حضرت آقا، هم در سخنرانی عید سعید فطر مواضع صریحی را در این خصوص اعلام کردند و هم مطالب شفافی را به شخصیتهای نظام فرمودند.» وی در ادامه این نامه آورده است:«آیا اگر امر دایر باشد که جهتگیری پایگاه اطلاعرسانی مقام معظم رهبری را در این مورد بپذیریم یا نوشته جنابعالی را، به نظر کدام را باید انتخاب کنیم؟ آیا بیان صریح مقام معظم رهبری مبنی بر طی مسیر قانونی و تصویب یا عدم تصویب براساس مصالح ملی را به گوشجان بسپاریم و از شتابزدگی در استنتاج بپرهیزیم؟ یا به تشخیص خود آنچنان پا بفشاریم و به دیگران القاء کنیم بهگونهای که هر نوع نتیجهگیری غیر از مجاری قانونی مغایر نظر رهبری جلوه داده شود؟ آیا تصور نمیکنید در شرایطی که نیروهای انقلاب به یکپارچگی و وحدت کلمه بیش از گذشته نیاز دارند، اینگونه موضعگیری کردن یک دوگانگی وشکاف در بین نیروهای انقلاب ایجاد میکند؟ بهتر نیست به گونهای موضعگیری کنید که حداکثر مواضع خود را اعلام کنید نه اینکه از زبان رهبری سخنی بگویید؟»
داستان از این قرار است که حسین شریعتمداری یا همان برادر حسین معروف، روز شنبه بیست و چهارم مرداد ماه در یادداشت صفحه یک خود به «متفاوت خوانی» صحبتهای مقام معظم رهبری در روز عید فطر و درباره توافق جامع، پرداخت و آنچه را که خود به آن میاندیشید، از زبان رهبری بیان نمود. در این یادداشت برآن بود که به مخاطب بقبولاند که «مقام معظم رهبری از توافق جامع راضی نیستند» و گفت: «بیانات مورد اشاره رهبر معظم انقلاب در خطبههای نماز عید فطر امسال کمترین تردیدی باقی نمیگذارد که حضرت آقا از نارسایی و عواقب فاجعهآفرین توافق یاد شده اطلاع کامل دارند و با جرات میتوان گفت که ایشان به هیچوجه از متن تهیه شده راضی نیستند و اگر غیر از این بود با توجه به اطلاع دقیق از توافق وین، تاکید حضرت ایشان بر «متن تهیه شده تصویب بشود یا نشود از اصول انقلاب دست نخواهیم کشید» و تکرار چندباره آن ضرورتی نداشت. از این روی وظیفه غیرقابل تغییر مسئولان بررسیکننده متن توافق وین آن است که هیچیک از «بندها»، «فصلها» و «مفاد» برجام را که با اصول و مبانی اسلام و انقلاب و موجودیت نظام در تعارض است، نپذیرند. برادر حسین همچنین بعد ازآنکه سخنان مقام معظم رهبری را اینگونه تفسیر به رای نمود، با فاجعه آمیز خواندن متن توافق هستهای ادامه داد: « تمامی مسئولان محترم و کارشناسان و دستاندرکاران – بدون استثناء- در این نقطه اتفاقنظر دارند که برخی از مفاد توافق وین، قطعنامه 2231 و نقشه راه با اصول و مبانی انقلاب و نظام نه فقط همخوانی ندارند بلکه این اصول و مبانی را نشانه رفتهاند و در صورت اجرا میتوانند فاجعهآفرین باشند.» این یادداشتِ چندین و چند بندی! نقطه مقابل آنچه تمامی سران و بزرگان نظام درخصوص توافق هستهای ایران و کشورهای 1+5 گفتهاند و همین امر هم موجب واکنش مشاور فرمانده سپاه، یکی از اصولگرایان سنتی و مدیر مسئول اسبق خبرگزاری فارس شده است.
بدن کابینه تدبیر و امید، سیبل برادر حسین
شیوه تولید و نگارش خبر در کیهانِ حسین شریعتمداری در طول 22 سال، نشان داده است که حرف، حرف خودش است و اگر هم کسی قول و عملش با او همخوانی نداشته باشد باید آمادگی را داشته باشد. نمونه بارز آن را میتوان در موضع گیریهای شریعتمداری نسبت به رئیس دولت تدبیر و امید مشاهده کرد. برادر حسین شنبه، اول تیر ماه سال 92 یعنی 8 روز پس از پیروزی حسن روحانی در سرمقالهای در کیهانش آورد:« به آسانی میتوان نتیجه گرفت که در انتخابات پرشور و حماسی اخیر؛ گفتمان اصولگرایی پیروز شده است. واقعیتی که برای دشمنان بیرونی، اصحاب فتنه و برخی از مدعیان اصلاحات تلخ و ناگوار بود تا آنجا که هیچیک از آنها نتوانستند ناخشنودی آمیخته به عصبانیت خود را از مواضع دکترروحانی پنهان کنند».آنچه مشخص است این است که شریعتمداری در این مقاله برای آنکه طعم تلخ شکست در انتخابات را به روی خود نیاوَرَد، دست به فرافکنی زده است و پیروزی روحانی و شعارهایش را پیروزی گفتمان اصولگرایی دانسته است و در ادامه هم برای خودش و روزنامه اش نوشابه باز میکند و میگوید پیروزی روحانی را پیش بینی میکرده است. این در حالی است که از همان آغازین ساعات شروع به کار دولت تدبیر و امید و به هنگام اخذ رای اعتماد کابینه دولت یازدهم، اقدامهایش را مقابل دولت کلید زد و از آن پس نیز از هیچ حرکتی بر علیه اقدامات دولت تدبیر و امید دریغ ننمود.به غیر از روزهای تعطیل، کمتر روزی را میتوان یافت که یکی از تیترهای اصلی صفحه یک کیهان، در نکوهش مذاکرات هستهای ایران با کشورهای 1+5و تیم مذاکره کننده و دیپلماتهای هستهای مان نباشد. یک روز آماده باش داد و در تیتر یک خود اعلام کرد که «توافق نمیشود/ منتظر شکست مذاکرات باشید» و یک روز نتیجه مذاکرات را باب میل اسرائیل دانست و روز بعد اعلام کرد که « مخالفت نتانیاهو با توافق وین برای تشویق ایران به پذیرش آن است» شاید اگر ماهم جای حسن روحانی و دولتمردانش بودیم نمیدانستیم با کدام ساز برادر حسین دست به حرکت بزنیم؟!
حسن روحانی همان حسن روحانی است که اصلیترین شعارش یعنی چرخیدن چرخ زندگی مردم به همراه چرخ سانتریفیوژها را از همان روزهای آغاز به کارش پیگیری کرد و به آن جامه عمل پوشاند. بنابراین اگر بنا به گفته شریعتمداری روحانی برآمده از گفتمان اصولگرایی است پس این همه دلواپسی و هجمه و تخریب، چرا؟
احمدی نژاد عزیزِ دل کیهان
اما در این میان افراد خوش شانسی هم وجود دارند که در قلب برادر حسین جای میگیرند، شریعتمداری تیتر یکهایش را به متهم کردن اصلاح طلبان به انواع و اقسام جرائم ثابت نشده اختصاص میداد و هر از گاهی هم، نیمنگاهی به اقدامات ناکارآمد دولت نهم و دهم میانداخت و در میان سیل عظیم تخریب و حمله به اصلاحطلبان گوشه چشمی هم به فعالیتهای دولت نهم و دهم داشت. محمود احمدی نژاد هم در کنار خوش شانسیاش، مرد قدرشناسی بود و در آبان ماه سال 86، جایزه بهترین و منصف ترین منتقد دولت احمدی نژاد را به برادر حسین اعطا نمود!
حسین شریعتمداری نیک میداند که آنچه در تاریخها از مردمان به یادگار میماند، چیزی نیست جز خط و نوشته و بنابراین به خوبی آگاه است که روزی که تنها نامی از وی به جا مانده است، آیندگان به سراغ نوشتههای او یعنی حمایتهای عجیب و غریب و سکوتش در برابر اقدامات احمدی نژاد و اقدامهایش در برابر دولت حسن روحانی و همینطور حملههای مکررش نسبت به اصلاحطلبان، خواهند رفت و این بار اوست که در معرض قضاوت قرار خواهد گرفت و تیتر یک اذهان مردم خواهد شد.