تا اواسط قرن ۱۹ میلادی هیچ سازمان درست و حسابی برای کمک به مجروحان و مصدومان حوادث و جنگ‌ها وجود نداشت. حالا اگر در هر نقطه‌ای که سیل و زلزله می‌آید و درگیری رخ می‌دهد نشان صلیب سرخ و هلال احمر دیده می‌شود بیشترش مدیون یک تاجر سوئیسی است که دیدن مجروحان و زخمی‌ها روحش را آزرده کرد.
صلیب سرخ با قدمتی ۱۵۰ ساله حالا بزرگترین و قدیمی‌ترین سازمان امدادی جهان به حساب می‌آید. جرقه تشکیل این سازمان را اما یک تاجر سوئیسی به نام هنری دونانت زد تا با تلاشهای او در سال ۱۸۶۳ تشکیل شود. هنری دونانت در سال ۱۸۵۹ برای تجارت به شمال ایتالیا رفته بود که با جنگ میان نیروهای ایتالیا و فرانسه مواجه می‌شود. حدود ۴۰ هزار نفر در این جنگ کشته و زخمی شدند و دونانت با دشتی پر از مجروح روبرو شد. در حالی که پرستاران و پزشکان قدرت رسیدگی به این همه زخمی را نداشتند او تجارت را فراموش کرد و مشغول رسیدگی به افراد زخمی با جمع کردن افراد حاضر در منطقه شد.
هنری دونانت وقتی به سوئیس بازگشت نمی‌توانست خاطرات تلخ خود را فراموش کند و اوضاع و احوال آنجا را در یک کتاب منتشر ساخت. فکر تشکیل سازمان و گروهی که بتواند به مجروحان رسیدگی کند او را رها نکرد تا سرانجام با کمک افراد دیگر صلیب سرخ در سال ۱۸۶۳ تشکیل شد. به خاطر تلاشهای هنری دونانت و یک سال بعد از تأسیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در شهر ژنو،نشان این سازمان از برگرداندن رنگ‌های پرچم سوئیس گرفته شد. هر چند اعلام شد که این نشان وابستگی مذهبی ندارد اما به خاطر علامت صلیب ،کشورهای اسلامی ترجیح دادند تا هلال احمر را جایگزین آن کنند.
از آن زمان تاکنون ۱۵۰ سال گذشته و حالا صلیب سرخ و هلال احمر در کشورهای مختلف جهان نیروهای خاص خود را دارند. این سازمان که حالا تبدیل به جنبش و نهضت شده در بسیاری از بحران‌های جهان که با حوادث طبیعی و جنگ به وجود آمده نقش بازی کرده‌اند. حالا در سوریه و کشورهای همسایه آن نیروهای صلیب سرخ و هلال احمر در تلاش هستند تا بتوانند آوارگان جنگ این کشور را سر و سامان دهند. وقتی همه از جایی فرار می‌کنند امدادگران صلیب سرخ و هلال احمر بر خلاف همه به آن منطقه می‌روند تا روی زخمی مرهم بگذرانند. شاید به همین خاطر است که به خاطر مشغله همیشگی در گوشه‌ای از جهان سالگرد تشکیل صلیب سرخ و هلال احمر شاید خیلی پرهیاهو نباشد.
