یوزپلنگ چگونه از گوش خود به عنوان رادار استفاده می‌کند؟
موبنا – بدن یوزپلنگ با اندام طولانی و عضلات قدرتمند برای دویدن ساخته شده است و زمانی که روی شکار خود متمرکز می‌شود، از همه توانایی فیزیکی استفاده می‌کند تا آن را تعقیب کند. ولی نتایج حاصل از یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که سریع‌ترین پستاندار جهان برای دنبال کردن شکار و گرفتن او یک قابلیت دیگر در گوش خود دارد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
دانشمندان با انجام مطالعات جدید به این نتیجه رسیده‌اند که یوزپلنگ همچنین از سیستم پیچیده محفظه داخلی گوش خود موسوم به وستیبولار هم بهره می‌برد. این سیستم بخشی از گوش داخلی یوزپلنگ است که تمامی حرکات سر حیوان را تشخیص می‌دهد و به او کمک می‌کند با تکیه بر زاویه چشم و موقعیت خود، بهترین مکان را برای پنهان شدن انتخاب کند و در بهترین زاویه به دنبال شکار بدود.
محققان استفاده از اسکن توموگرافی رایانه‌ای موفق به ساخت تصاویر سه‌بعدی از گوش داخلی یوزپلنگ شدند که تمام جزییات این حیوان و دیگر انواع گربه‌سانان از جمله پلنگ‌ها و حتی گربه‌های خانگی را نشان می‌دهد. آنها دریافتند که سیستم وستیبولار یکی از بزرگترین و مهم‌ترین بخش‌ها در گوش داخلی یوزپلنگ و دیگر انواع گربه‌سانان را تشکیل می‌دهد. یوزپلنگ‌ها همچنین کانال‌های نیم‌دایره‌ای درازی را در گوش داخلی خود شامل می‌شوند که بخشی از سیستم مذکور محسوب می‌شود و مانند رادار تمامی حرکات سر و چشم حیوان را مانیتور می‌کند.
محققان در آخرین شماره از نشریه بین المللی «گزارشات علمی» در این خصوص توضیح داد: «این ویژگی‌ها به حیوان کمک می‌کند آسان‌تر از دیگر همنوعان خود شکار کند. یوزپلنگ در همه موارد برای انجام شکار سر خود را بالا نگه می‌دارد و چشم‌های او همواره روی شکار قفل شده است. حتی وقتی که مابقی اجزای بدن حیوان با سرعت بسیار زیاد در حال حرکت هستند، جهت چشم و سر از روی حیوان مقابل تغییر نمی‌کند و تا لحظه شکال، سر یوزپلنگ روی آن قفل می‌ماند».
آنها توضیح دادند یوزپلنگ‌های غولپیکر منقرض شده این قابلیت‌ها را نداشتند. آنها به جای استفاده از سیستم وستیبولار، مانند دیگر گربه‌سانان شکار می‌کردند و بنابراین می‌توان گفت سیستم مذکور به عنوان یکی از قابلیت‌های متمایز و ارتقا یافته در این حیوان محسوب می‌شود.
