تلویزیون سنتی در اینترنت
ازسوی دیگر تنوع برنامه های تلویزیونی و افزایش شبکه ها، بسیاری از برنامه سازان و تولیدکنندگان محتوا را بر این داشته تا ازطریق روش های گوناگون تعداد مخاطبان و میزان بازدید برنامه هایشان را افزایش دهند.
درهمین حال نفوذ اینترنت و افزایش کارایی این تکنولوژی جدید در زندگی امروزه سبب شده که دست اندرکاران شبکه های بزرگ و تولیدکنندگان محتوا بی تفاوت ازکنار این فناوری جهانی عبور نکنند و آنان نیز همانند دیگر حرفه ها و خدمات علاقه مند به استفاده و کسب سود از این شبکه جهانی باشند.
راه اندازی تلویزیون اینترنتی از جمله آخرین و جدیدترین راهکارها به حساب می آید که سبب شده مسوولان شبکه های کوچک و بزرگ برای حفظ و افزایش مخاطبان و به طبع آن افزایش تبلیغات تجاری خود، به این فناوری تکیه کنند.
بهره برداری و استفاده از تلویزیون اینترنتی به دلیل دسترسی ارزان و پوشش جهانی می تواند مخاطبان بسیار گسترده ای از جوامع و فرهنگ های مختلف را به خودش جذب کند.
در همین حال مدیرعامل شرکت مخابرات ایران از راه اندازی آزمایشی تلویزیون اینترنتی تا پایان سال خبر می دهد و می گوید پروژه تلویزیون اینترنتی برای صدا و سیما بوده و طبق قانون محصولاتش با این سازمان خواهد بود اما برای این کار بستری لازم است که مخابرات آن را آماده و تجهیزاتی را نصب کرده و در حال انجام تست نهایی آن است.
صابر فیضی انجام تستهای سرویس تلویزیون اینترنتی را ایدهآل توصیف کرده و می گوید زمان انجام این پروژه به صدا و سیما بستگی دارد و از اختیارات مخابرات خارج است زیرا در کشور محتوای تصویری به عهده صدا و سیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
به گفته فیضی تا پایان سال این سرویس برای پنج هزار متقاضی آماده ارائه میشود که به صورت آزمایشی است.
شکی نیست که دولت و سایر نهادها و سازمان های مرتبط می توانند با اندیشیدن راهبردها و استانداردهای صحیح و با کمک نهادهای تخصصی فن آوری اطلاعات، در کوتاه ترین زمان، بسترهای لازم را برای بهره برداری از تلویزیون اینترنتی آماده کنند؛ چرا که تاخیر در ارائه این سرویس به افزایش فاصله دیجیتالی ایران با سایر کشورهای جهان دامن خواهد زد و باعث می شود کاربران ما از مزایای این فناوری جدید بهره نبرند.
فناوری ابزاری قدرتمند است که شیفتگی بیش از حد در برابر آن و یا حتی نفی آن به خاطر فراهم نبودن سایر امکانات و دیگر مسائل کاری نابه جاست، چرا که حاصل هر دو چیزی جز عقب ماندن هرچه بیشتر کشور در از سایر کشورها نیست.
117/