بازار داروهای کاهش وزن به 150 میلیارد دلار در سال 2030 می‌رسد؛ رفع بیماری های مزمن، مهمترین هدف از تولید داروهای لاغری
به‌روزترین‌ها| با افزایش تقاضای میلیون‌ها نفر برای دسترسی به داروهای کاهش وزن از شرکت‌های نُوو نوردیسک (Novo Nordisk) و الی لیلی (Eli Lilly)، افزایش عرضه، استفاده گسترده‌تر و افزایش تعداد رقبای احتمالی، برخی کارشناسان فروش سالانه جهانی این درمان‌ها را تا اوایل دهه ۲۰۳۰ به حدود ۱۵۰ میلیارد دلار پیش بینی کرده اند.
یک سال پیش، برآوردهای فروش برتر در حدود ۱۰۰ میلیارد دلار بود. مایکل کلاین‌راک، مدیر ارشد تحقیقات در موسسه IQVIA برای علوم داده‌های بهداشتی، گفت: «بسیار نادر است که دارویی بتواند توجه میلیون‌ها نفر را به خود جلب کند.»
بیشتر بیمه‌گران این درمان‌های جدید را با پرداخت‌های کم پوشش نمی‌دهند، اما درصد بی‌سابقه‌ای از مردم خودشان یا با کوپن‌های تولیدکنندگان دارو، هزینه آن‌ها را پرداخت می‌کنند.
هزینه جهانی داروهای چاقی در سال گذشته به ۲۴ میلیارد دلار رسید و IQVIA در آخرین چشم‌انداز پنج‌ساله خود تخمین زده است که این رقم تا سال ۲۰۲۸ به ۱۳۱ میلیارد دلار برسد. این برآورد رشد سالانه ۲۷ درصدی، در مقایسه با پیش‌بینی قبلی ۱۳ درصدی است.
بدون گسترش پوشش بیمه‌ای، IQVIA حداقل هزینه جهانی داروهای چاقی را در سال ۲۰۲۸ حدود ۳۹ میلیارد دلار و احتمالاً ۷۴ میلیارد دلار تخمین زده شده است. کلاین‌راک گفت که رسیدن به ۱۳۱ میلیارد دلار همچنین به مدت زمان استفاده بیماران از دارو، استفاده از داروها برای درمان بیماری‌های دیگر یا حتی توسعه مدل‌های فروش مستقیم به مصرف‌کننده بستگی دارد.
کمبودهایی که فروش در سال ۲۰۲۳ را محدود کرده بود، در حال حل شدن است، اگرچه فروش هنوز به طور عمده به ظرفیت تولید محدود است. عرضه‌های هر دو داروی Wegovy از نُوو و Zepbound از لیلی همچنان محدود است، اما شرکت‌ها تولید را افزایش داده‌اند.
تقاضای مصرف‌کننده و نیاز پزشکی برآورده نشده
بازارهای سرمایه BMO اکنون پیش‌بینی می‌کنند که فروش سالانه داروهای کاهش وزن تا سال ۲۰۳۳ به ۱۵۰ میلیارد دلار برسد، که از پیش‌بینی سال گذشته بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار تا اوایل دهه ۲۰۳۰ افزایش یافته است.
تحلیلگران به داده‌های اخیر اشاره می‌کنند که نشان می‌دهد داروهای تزریقی خودکار به جلوگیری از اورژانس‌های پرهزینه مانند حمله قلبی و سکته یا درمان شرایط مزمن مانند آپنه خواب کمک می‌کنند، که این امر باعث می‌شود کارفرمایان و بیمه‌گران تشویق به پرداخت هزینه‌های بیشتر شوند.
دیوید سونگ، مدیر پورتفولیو در ETF چاقی و کاردیومتابولیک Tema، گفت: «تقاضای مصرف‌کننده و نیاز پزشکی برآورده نشده وجود دارد. بیش از ۱۰۰ میلیون آمریکایی چاق هستند و حتی بیشتر از آن‌ها اضافه وزن دارند. در سراسر جهان، تخمین زده می‌شود که نزدیک به یک میلیارد نفر چاق باشند.»
فروش داروهای جدید، که قیمت‌های لیست آن‌ها در ایالات متحده بیش از ۱۰۰۰ دلار در ماه است، لیلی و نُوو را به رتبه‌های شرکت‌های با ارزش‌ترین جهان رسانده است. سهام لیلی تا کنون در سال جاری ۳۶ درصد افزایش یافته است، در حالی که نُوو ۳۳ درصد افزایش یافته است.
رقبا به دنبال درمان‌هایی هستند که راحت‌تر باشند، کاهش وزن بهتری ارائه دهند یا مزایای بهداشتی اضافی وعده دهند. برخی به دنبال بهبود دوام یا کیفیت کاهش وزن با تمایز بین چربی و توده بدنی لاغر هستند.
بر اساس اعلام IQVIA، لیلی و نُوو نیز در حال توسعه ترکیبات نسل بعدی هستند. بیش از ۸۰ داروی تجربی چاقی به مرحله آزمایش انسانی رسیده‌اند.
این خط لوله عمدتاً شامل داروهایی است که مانند Wegovy و Zepbound، هورمون روده‌ای به نام GLP-1 را تقلید می‌کنند، چه به تنهایی و چه در ترکیب با ترکیباتی که هورمون دوم به نام GIP را هدف قرار می‌دهند، مانند Maritide از Amgen. Amgen انتظار دارد نتایج آزمایشات مرحله میانی خود را اواخر امسال اعلام کند.
داروهای تجربی دیگر، مانند retatrutide از لیلی، علاوه بر GLP-1، GIP یا هر دو، هورمون تنظیم‌کننده قند خون گلوکاگون را هدف قرار می‌دهند.
سومین دسته بزرگ شامل داروهایی مانند amycretin از نُوو است که علاوه بر اتصال به GLP-1، هورمونی به نام آمیلین در پانکراس را هدف قرار می‌دهد که بر گرسنگی تأثیر می‌گذارد.
سونگ گفت: «با ورود بازیکنان جدید به بازار، رقابت قیمتی وجود خواهد داشت، اما حالت صعودی این است که دسترسی گسترش یابد و حجم بالاتر کاهش قیمت را جبران کند.»
به طور کلی داروهای جدیدی در حال توسعه هستند که می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی افراد چاق کمک کنند.
تحلیلگران معتقدند که این داروها می‌توانند به جلوگیری از مشکلات جدی بهداشتی مانند حملات قلبی و سکته کمک کنند، که این امر می‌تواند باعث شود بیمه‌گران و کارفرمایان هزینه‌های این داروها را پوشش دهند. با این حال، هنوز بسیاری از بیمه‌گران این داروها را پوشش نمی‌دهند و افراد باید هزینه‌های آن‌ها را خودشان پرداخت کنند.
در نهایت، با ورود شرکت‌های جدید به بازار و افزایش رقابت، ممکن است قیمت‌ها کاهش یابد، اما افزایش دسترسی به این داروها می‌تواند این کاهش قیمت را جبران کند و باعث افزایش فروش کلی شود.
