نوآوری پورشه در احتراق داخلی؛ موتور 6 زمانه چه چیزی برای آینده دارد؟
پورشه به تازگی از یک ایده نوآورانه برای موتور 6 زمانه احتراق داخلی رونمایی کرده که ممکن است تحول آفرین باشد. در حالی که اکثر موتور های احتراقی فعلی از چرخه چهار زمانه استفاده می کنند، پورشه با افزودن دو زمان دیگر به این چرخه قصد دارد راندمان و قدرت بیشتری را تولید کند.
این طراحی جدید به کمک یک شفت گردان خاص و تغییر در حرکت پیستون، مراحل تراکم و توان اضافی را به چرخه سنتی اضافه می کند و احتمالاً می تواند آینده موتور های احتراقی را در دوره خودروهای برقی تغییر دهد.
به‌روزترین‌ها| پورشه ایده ای نوآورانه و جالب برای یک موتور احتراق داخلی 6 زمانه مطرح کرده است که به نظر می رسد هوشمندانه باشد. اگر با اصول موتور احتراق داخلی آشنا نیستید، سعی می کنیم به زبان ساده توضیح دهیم.
به جز چند استثناء، تقریباً همه خودروهای احتراقی از موتور چهار زمانه استفاده می کنند: مکش، تراکم، توان و تخلیه. در زمان مکش، هوا و سوخت وارد سیلندر می شوند. در مرحله تراکم، پیستون این مخلوط را به بالای سیلندر می راند. سپس مخلوط مشتعل می شود و پیستون را به پایین برای مرحله توان فشار می دهد. تخلیه، مرحله نهایی است که گازهای باقی مانده را از سیلندر خارج می کند.
افزودن زمان های تراکم و توان بیشتر؛ ایده ای نوآورانه از پورشه
طراحان پورشه معتقدند که می توانند یک مرحله تراکم و توان دیگر به این فرآیند اضافه کنند. اسناد ثبت شده در دفتر ثبت اختراعات و علائم تجاری ایالات متحده این ایده را به عنوان «6 زمان جداگانه که می تواند به دو توالی سه زمانه تقسیم شود» توصیف می کنند. مراحل اضافه شده بین مراحل توان و تخلیه سنتی قرار می گیرند. بنابراین توالی اول، مکش-تراکم-توان است که با تراکم-توان-تخلیه ادامه می یابد.
برای این کار، اختراع پورشه یک شفت گردان را روی حلقه ای با دو دایره ی هم مرکز نشان می دهد که به آن «حلقه» می گویند. این ساختار نقطه مرکزی دوران را متناوب می کند و عملاً حرکت پیستون را (نقطه مرده پایین) کمی برای زمان های اضافه محدود می کند. این موضوع تراکم را تغییر می دهد، چون پیستون به اندازه کافی بالا (نقطه مرده بالا) در سیلندر حرکت نمی کند و به این معنی است که این موتور دارای دو نقطه مرده بالا و پایین است.
آیا پیچیدگی های موتور 6 زمانه پورشه ارزشش را دارد؟
چرا این همه پیچیدگی؟ به طور خلاصه، این طراحی پتانسیل تولید قدرت بیشتر با کارایی بهتر را دارد. در یک موتور معمولی، تنها یک زمان از چهار زمان واقعاً تولید قدرت می کند. این فرمول را به یک زمان از سه تغییر می دهد و مخلوط را به طور کامل تری می سوزاند. البته، نقطه ضعف آن افزایش پیچیدگی است. اینکه آیا این بهبودها به اندازه کافی هستند که طراحی را توجیه کنند هنوز مشخص نیست.
مانند بسیاری از اختراعات، ممکن است این ایده هرگز به مرحله تولید نرسد. قطعاً ایده جالبی است، اما شاید مهم تر این باشد که نشان می دهد پورشه به شدت در حال یافتن راه هایی برای حفظ موتور های احتراقی میان فشار برای استفاده از انرژی برق است.
به طور کلی به نظر می رسد که پیشرفت های اخیر پورشه در توسعه موتور 6 زمانه می تواند نشان دهنده مرحله ای جدید در صنعت خودرو باشد، جایی که تلاش برای بهینه سازی موتور های احتراقی هنوز به پایان نرسیده است. در حالی که جهان به سمت استفاده گسترده از خودروهای الکتریکی حرکت می کند، پورشه با این نوآوری به دنبال حفظ و ارتقای فناوری های احتراق داخلی است.
این حرکت می تواند راه حلی برای تطابق با نیازهای محیط زیستی باشد و در عین حال تجربه رانندگی هیجان انگیز موتور های احتراقی را حفظ کند. اگر این تکنولوژی به واقعیت تبدیل شود، ممکن است به عنوان یک راهکار میانه برای کاهش مصرف سوخت و آلایندگی ها مطرح شود و در عین حال همچنان قدرت و عملکرد بالای موتور های احتراقی را ارائه دهد.
