جعفر شجونی: جوان نباید تن لش باشد!

جعفر شجونی تعریف جدیدی از انقلابی‌گری ارائه کرد. شجونی که به اظهارنظرهای خاص و ویژه معروف است، در قامت یکی از مخالفان دولت یازدهم، تعریف جدیدی از انقلابی ارائه کرد و مدعی شد که این دولت، انقلابی نیست.

آقای شجونی نظر شما در مورد تندروی چیست؟

دست بشر این حرف‌ها را ساخته. چهار نفر هم که در مجلس خوب و اسلامی و غیرتمند حرف می‌زنند، اسم این‌ها را می‌گذارند تندرو. خودشان کندرو هستند، اسم دیگران را می‌گذارند تندرو. سیدحسن نصرالله را می‌گویند تندرو. خود امام خمینی را می‌گفتند تندرو. من یادم است در قم بودیم، بعضی از علما آرام بودند و جرأت نمی‌کردند اسم اسراییل را بیاورند و جرأت نمی‌کردند شاه را امر به معروف کنند، جرأت نمی‌کردند زیر یک اعلامیه را امضا کنند، آقای خمینی را می‌گفتند تندرو.

مرحوم شهید محمدرضا سعیدی پدر امام جمعه قم می‌گفت “عده‌ای از علما گفتند این امام خمینی تندرو است، ایشان حمله می‌کند و اعلامیه می‌دهد. من رفتم پیش امام گفتم آقا به شما می‌ گویند تندرو، گفت که امام دستش را گذاشت روی شانه من گفت بشین. امام گفت آقای سعیدی من خواب دیدم تمام ایران را آتش گرفته و من با عبایم این آتش ایران را خاموش کردم.”

تندرو چیست؟ این‌ها تهمت‌هایی است که می‌گویند. آدمی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کند بهش می‌گویند تندرو. بله ماها عادت کردیم به کندروی، مماشات، ساخت و پاخت با ابرقدرت، بله ما خیال می‌کنیم مسلمان هستیم. مسلمان آن کسی است که انقلابی باشد.

مقام معظم رهبری گفتند جوان باید انقلابی باشد یعنی دلسوز باشد، غیرتمند باشد، آماده باشد علیه دشمن، همه شب همدم دیده بیدارباش. مسلمان باید بیدار باشد. به ما ایرانی‌ها گفتند تندرو؛ صدام را به جان ما انداختند. به یمنی‌ها می‌گویند تندرو؛ عربستان سعودی را به جان این‌ها انداختند. خودشان تن لش هستند و کندرو هستند، مشغول عیاشی و ثروت و پول و قمار هستند و مسلمانان غیرتمند را متهم می‌کنند به تندروی. مقام معظم رهبری دلش می‌خواهد تمام جوانان روحانی و غیرروحانی انقلابی باشند نه اینکه یک تن لش افتاده باشد دنبال شام و نهار و صبحانه، عمر تمام شود بروند بمیرند. باید انقلابی بود، یعنی باید با فساد مبارزه کرد. هر کسی امر به معروف و نهی از منکر کند بهش می‌گویند تندرو.

به نظر شما مرز بین افراطی بودن با انقلابی بودن چیست؟

خود ائمه معنا کردند. هرکس از امام جلوتر برود، افراطی است، عقب‌تر بیاید تفریطی است. همراه با ائمه باید باشید. یک‌جا تقیه می‌کنند اگر همراه، آدم باشد با ائمه، آن قوم مسلمان واقعی است. هر کسی جلوتر باشد، عقب‌تر باشد، این‌ها مورد قبول نیست.

آقای نوبخت اشاره می‌کرد که خط قرمز و مرزی که بین انقلابی بودن و افراطی بودن است، قانون است. نظر شما چیست؟

خوب گفته؛ اگر ما به قانون عمل کنیم نه کندرو می‌شویم و نه تندرو. به قانون عمل می‌کنیم. آقایان خودشان به قانون عمل نمی‌کنند، افرادی را که امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند می‌گویند این‌ها تندرو هستند. خود آن‌ها دیگران را متهم می‌کنند و آن‌ها انقلابی نیستند. این دولت انقلابی نیست. یک جایی غش می‌کند طرف کارگزاران و یک جایی هم غش می‌کند طرف اصلاح‌طلب‌ها. انقلابی باید بود. دردمند باید بود. دلسوز باید بود.

مقام معظم رهبری دو سه ماه پیش گفت من انقلابی هستم، یعنی تندرو هستم؟ امام تندرو بوده؟ اصل اسلام را اگر بگوییم جلوی رباخواری، زناکاری منکرات را بگیرد می‌شود تندرو! تندرو یعنی چه؟ مسلمان باید غیرتمند، دردمند و دلسوز باشد.