بازخوانی موضع 5 سال پیش دلواپسان
علی اکبر صالحی دانشمند آرام و ساکت کابینه و عضو موثر هیات مذاکره کننده ی ایرانی صبح یک شنبه 19 مهر ماه در جلسه علنی بررسی طرح برجام مجلس با صدایی بلند و گرفته گفت: «برادری در همین مجلس قسم جلاله می‌خورد و به من می‌گوید روی تو سیمان می‌ریزیم و می‌کشیمت این چه طرز بیان آن هم در جمهوری اسلامی است؟» صالحی این چنین ادامه داد: «گوش کنید، شماها که قرار است روی ما سیمان بریزید، لااقل حرف‌مان را گوش کنید.»
بیانیه تامل برانگیز تهران
27 اردیبهشت 1389 بود که متن بیانیه تبادل هسته ای تهران منتشر شد. در متن بعد از تعارفات معمول، در ماده ۴ چنین آمده «بر اساس این مفاد، تبادل سوخت هسته ای، حرکتی سازنده رو به جلو و نقطه شروعی برای همکاری میان ملت هاست.» ماده ی ۵ نیز به اصل توافق نامه اشاره دارد «برای تسهیل همکاری های هسته ای ذکر شده، جمهوری اسلامی ایران موافقت می کند که ۱۲۰۰ کیلوگرم اورانیوم کمتر غنی شده در ترکیه به امانت بگذارد.»
به عبارت ساده تهران ۱۲۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده خود را به آنکارا می داد تا ترکیه و برزیل از تداوم گفت و گوهای ایران با ۱+۵ استقبال کنند بدون این که تعهد خاصی به ایران داشته باشند. تنها ترکیه بر اساس بند ۸ نیز قبول کرده بود در صورت عدم توافق ایران با غرب، مواد هسته ای مان را به خودمان باز گرداند.
بلافاصله و در فردای امضای «بیانیه تهران» که محمود احمدی نژاد آن را « دستاوردی متعلق به همه بشريت» خوانده بود، ۲۳۴ نماینده مجلس با صدور بیانیه و اذعان به این که ایران « حداكثر حسن نيت و انعطاف خويش» را نشان داده، با حمایت قاطعانه تاکید کردند: «دولت همواره در اين زمينه محكم و منطقي رفتار كرده!»
روزنامه کیهان 28 اردیبهشت 1389 در فردای امضا بیانیه هسته ای زیر عکس بزرگی که احمدی نژاد را در حال بالاگرفتن دست سایرین است، تیتر زد:« گامي ديگر در ديپلماسي هسته اي كشور: اقتدار و هوشمندي ايران در بيانيه ۳ جانبه تهران .»
2 روز بعد از امضای بیانیه تامل برانگیز تهران کیهان به نقل از سعید جلیلی مسئول وقت مذاکرات هسته ای نوشت: «ابتكار بيانيه تهران حاوي ويژگي هايي چون اذعان به حقوق هسته اي ايران از جمله داشتن چرخه سوخت و غني سازي، همكاري هاي هسته اي براي ساخت نيروگاه ها و رآكتورهاي تحقيقاتي و الزام طرف مقابل به اجتناب از پيگيري رويكردهاي تقابلي در قبال فعاليت هاي هسته اي صلح آميز جمهوري اسلامي ايران مي باشد، كه اين محورها مبنايي براي تدوين چگونگي شكل دهي به توافق نامه تبادل سوخت هسته اي خواهد بود.»ادعایی که در هیچ یک از 10 بند بیانیه تهران نشانی از آن یافت نمی شود.
پیش بینی تاریخی زاکانی: با بیانیه تهران نمی توانند علیه ایران به اجماع برسند!
از علیرضا زاکانی عضو وقت کمیسیون اصل 90 مجلس هشتم که از او به عنوان چهره ی اصلی سازماندهی اعتراضات علیه دولت حسن روحانی نامبرده می شود و با ذره بین کلمه به کلمه ی برجام را برای نفی آن واکاوی کرد، در زمان امضا بیانیه تامل برانگیز تهران، هیچ گونه ریزبینی، دقت نظر و آینده نگری درباره خطرهای روشن تبادل سوخت هسته ای در رسانه ها دیده نشده است.
او یک شنبه 2 خرداد 89 به خبرنگار ایسنا گفت:« طرح ارائه پيش‌نويس قطعنامه عليه ايران شكست آمريكا و كشورهاي همراه با آن را نشان داد. شكستي كه در پي توفيقات ايران در بكارگيري از ظرفيت‌هاي ساير كشورها به ويژه تركيه و برزيل ايجاد شده؛ اقدامات ايران منجر به صدور بيانيه‌اي شفاف و عملياتي شد و پاسخگوي تمام بهانه‌هايي بود كه با آن تلاش مي‌كردند فعاليت‌هاي هسته‌يي ايران را غيرصلح آميز جلوه دهند. اين بيانيه تضمين‌هاي اساسي را در بر دارد. آمريكا با موضعي انفعالي و توام با ناكامي با پاسخ عجولانه خود به بيانيه، تلاش مي‌كند توفيق ايران را در صدور بيانيه كمرنگ جلوه دهد. »
زاکانی در اظهاراتی خام و پیش بینی ای عجیب گفت: « با بيانيه‌اي كه در ايران صادر شد و الزاماتي كه اين بيانيه در صورت توافق در بر خواهد داشت، آنها به هيچ‌وجه نمي‌توانند اجماع جدي عليه ما كسب كنند، و در صورت ايجاد انسجام نسبي و بروز واكنش‌هاي ناقص، باز هم نخواهند توانست تاثيرات جدي و سرنوشت سازي بر موضوع هسته‌يي شدن كشورمان داشته باشند.»
تنها پس از 23 روز بعد از «پیش بینی تاریخی» زاکانی، شدیدترین و ظالمانه ترین تحریم سازمان ملل علیه ایران با رای بالا به تصویب رسید.
موضع حسینیان چه بود؟
روح الله حسینیان که برخی او را به عنوان کسی که علی اکبر صالحی را تهدید به دفن در راکتور اراک کرده می شناسند، با اظهاراتی کاملا متفاوت با امروز با بیان این که «آنچه مبناي تصميم‌گيري امروز ما است، تحولات روز است» گفته بود: «بيانيه تهران قطعا منافع ملي و مصالح ما را تامين مي‌كند.»
حسینیان که از جمله حامیان همیشگی محمود احمدی نژاد است گفته بود:« استراتژي اين دولت استراتژي پيش برنده است و تاكنون دولت ثابت كرده فعاليت‌هاي هسته‌اي را از حالت توقف و تعليق به حالت پويايي و رشد رسانده و از اين به بعد نيز چنين خواهد بود.»
نادران: بیانیه تهران صدور قطعنامه ها علیه ایران را متوقف کرد!
الیاس نادران عضو برجسته اصولگرای مجلس هشتم با بیان این که « توقف صدور قطعنامه‌هاي بعدي عليه ايران از نكات مثبت بيانيه ايران ،برزيل و تركيه است» تاکید کرده بود: « اثر مثبت ديگر اين بيانيه اين است كه فضا را براي همكاري بين ايران و آژانس و همچنين كشورهايي كه تا امروز مدعي ايران بودند باز مي‌كند و فضاي بين المللي در رابطه با بحث هسته اي ايران به يك فضاي «برد برد» تبديل مي شود.»
توکلی: بیانیه تهران مصالح ملی را تامین نمی کند!
احمد توكلي با انتقاد شدید از بیانیه تهران گفته بود « اين بيانيه تا اينجا، ايران را يك طرفه متعهد مي‌سازد كه كل 1200كيلو اورانيوم 3.5 درصدي خود را از تسلط خويش خارج كند و به خاك تركيه منتقل كرده و تحت سلطه آن كشور قرار دهد بدون آنكه طرف پرمدعاي غربي هيچ تعهدي بسپارد.»
توکلی با انتقاد از سیاست هسته ای دولت احمدی نژاد تاکید کرده بود:« تا همين جا اين پيام به غربيها منتقل مي‌شود كه فشار آنان نه فقط در دولت خاتمي مؤثر افتاد، بلكه در احمدي نژاد هم مي‌تواند مؤثر باشد. اين يك خسارت است. خدايي ناخواسته اگر اين بيانيه اجرا شود، وزن تركيه را در معادلات منطقه‌اي بالا مي‌برد و وزن ما را كاهش مي‌دهد و به دليل عضويت تركيه در ناتو اگر مناسبات ما با تركيه آسيب ببيند از اين حيث نيز ما ضرر كرده‌ايم.»
کواکبیان: تصویب مجلس شرط موافقتنامه هسته ای
مصطفی کواکبیان عضو اصلاح طلب کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هشتم از جمله معدود نمایندگانی بود که با نگاه تردید آمیز به بیانیه تهران نگاه کرد: «توافق صورت گرفته فعلا یک بیانیه است و از بیانیه نمی توان به عنوان توافقنامه هسته ای یاد کرد. در صورتی که توافقی در موضوع هسته ای صورت بگیرد باید طبق اصل 77 قانون اساسی پس از بررسی جزئیات کامل آن در صحن علنی به تصویب نمایندگان مجلس برسد.»
سرانجام بیانیه تامل برانگیز تهران: تصویب بدترین قطعنامه علیه ایران
شورای امنیت سازمان ملل متحد در 9 ژوئن سال 2010 (چهارشنبه، ۱۹ خرداد ۱۳۸۹) کمتر از یک ماه از گذشت بیانیه تهران شدیدترین قطعنامه خود علیه ایران را تصویب کرد. قطعنامه 1929 که چهارمین دور تحریم‌ها علیه ایران به شمار می‌رفت با 12 رأی مثبت، دو رأی مخالف و یک رأی ممتنع به تصویب رسید. این قطعنامه ایران را به عدم پایبندی به مفاد قطعنامه‌های پیشین سازمان ملل متحد و تعهدات آژانس متهم کرد.
ساعت 22 چهارشنبه 19 خرداد 1389 بیانیه ای از سوی دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی منتشر شد. سعید جلیلی در این بیانیه گفته بود:«بسته پيشنهادي جمهوري اسلامي ايران كه بيش از دو سال پيش ارائه شد، بسترهاي مناسبي را براي تلاش و همكاري جامعه جهاني حول نگراني‌هاي مشترك ارائه كرد. اين بسته فرصتي براي تعامل حول موضوعات اقتصادي، سياسي و بين‌المللي بود كه اگر طرف مقابل رويكرد منطقي به آن نشان مي‌داد، فرصت‌هاي مناسبي براي همفكري و حل مشكلات جامعه جهاني فراهم مي‌شد؛ چنان‌كه جمهوري اسلامي ايران سعي كرد با ابتكار و تلاش مستمر برخي از اين موضوعات را در همكاري با جامعه بين‌المللي دنبال كند.»
دوشنبه 24 خرداد 1389 کاترین اشتون به هنگام ورود به لوكزامبورگ جواب جلیلی را این گونه داد: «نامه‌اي به جليلي براي ديدار و گفت‌وگو درباره‌ي مسائل هسته‌يي نوشته‌ام كه در واقع در اين مساله رويكرد هويج و چماق مدنظر است كه هويج منظور گفت‌وگو و چماق منظور اعمال تحريم است.»
176/
