بهمن فروتن کارشناس فوتبال
همین نیمار خوش‌فرم چند ماه اخیر را درنظر بگیرید. به چه دلیلی این همه میدرخشد؟ بله، چون مسی در بازی نیست! نیمار، مسی و سوارس مثلثی هستند که اگر یکی از آنها به هر دلیلی درمیدان نباشند، این سه ضلعی به پاره‌خط تبدیل می‌شود اما به هرحال، مثلث، مثلث است و پاره‌خط، پاره‌خط. همان‌طور که هیچ‌کدام جای دیگری را نمی‌گیرد، جای مسی هم توسط شخص دیگری اشغال نمی‌شود. جای او خالی خواهد بود و نیمار تنها در ظرف بزرگ میدرخشد. با توجه به وضعیتی که فعلا بارسلونا دارد، حتی اگر مسی مطابق ادعاهای رسمی اخیر به ال‌کلاسیکو ٢ هفته بعد نرسد، باز هم نیمار با گل‌های زیبای و سوارس با درخشش سوارس‌وار خود، کار را پیش می‌برند. در نزدیکی ال‌کلاسیکو رئال را به‌عنوان نخستین تیم سفید اروپا می‌ستایم. بقیه لباس سفیدها از این تیم تقلید کردند و سفیدپوش شدند. ٦ قهرمانی ابتدایی آنها در اروپا، شاهکاری به یادماندنی بود اما اصلا نباید ٢ تیم بزرگ اروپا را با هم مقایسه کنید. بارسلونا از مکتب خاصی سربرآورده که برای همه دنیا محترم است. این تیم طی تاریخ طول و دراز خود فرازونشیب‌های زیادی را پشت‌سر گذاشته اما هویت خودش را از دست نداده است. از زمان تاسیس در‌سال ١٨٩٩ توسط خیاط‌های مادریدی تا به حال، بارسلونا کلی بازیکن بزرگ داشته اما به هیچ‌کدام از آنها وابسته نبوده و ماجرای مسی از این قاعده مستثنا نیست. مسی بازیکنی فراتر از نیمار و سوارس است اما قرار نیست جای آنها باشد. بارسلونا بدون لیونل و با نیمار و سوارس روزهای خوبی داشته و خواهد داشت. اگر فکر می‌کنید، بارسا بدون اعجوبه آرژانتینی، خیلی چیزها کم دارد، حتما متعلق به نسلی هستید که اعتقاد دارند اشیای عتیقه، جایگزینی ندارند! در این بارسلونا و به‌طورکلی در فوتبال مدرن چنین خبری نیست. بازیکن جای بازیکن را می‌گیرد و فوتبال هرچند گاهی کم‌کیفیت می‌شود اما افتان‌وخیزان به راه خود ادامه می‌دهد. پس فراموش نکنید، بدون مسی، بارسلونا مثلث ندارد اما از پاره‌خطی قوی برخوردار است.
179/