حقوق منتشر کنندگان محتوای تحت وب باید مورد بررسی قرار بگیرد

حسام ایپکچی در گفت وگو با خبرنگار سازمان خبری موبنا  درمورد قوانین تدوین شده وحمایت  از مالکیت معنوی مرتبط با محتوای تحت وب اظهار داشت: در بحث مالکیت معنوی ، قوانینی مانند قانون حمایت از پدید آورندگان نرم افزارهای رایانه ای و یا قانون حمایت از مولفان و مصنفان و هنرمندان وجود دارد. اما هیچ کدام از این قوانین صراحتی درباره بحث وب و مالکیت معنوی محتوای تحت وب ندارند.
وی تصریح کرد: مباحث حقوقی مربوط به محتوا، صرفا در مساله مالکیت معنوی خلاصه نمی شود. مسائل مهمی مانند مسوولیت و حقوق منتشر کنندگان محتوای تحت وب نیز باید مورد تاکید و بررسی قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه در قوانین  ما  مقرراتی  با عنوان حمایت از تولید کنندگان محتوای تحت وجود ندارد.  ولی قوانین تدوین شده موجود به این موضوع اشاراتی دارد، اظهار داشت: به عنوان مثال  آیین نامه ساماندهی پایگاه های  اینترنتی که در پاییز سال 85 مصوب شد، اصل را بر غیر مجاز بودن انتشار محتوا تحت وب قرار داده و به همین سبب  تمامی  پایگاههای اینترنتی را مکلف به ثبت در سامانه وزارت ارشاد می داند. ارائه کننده محتوای بدون مجوز، محکوم به فیلتر شدن است.
ایپکچی با اشاره به قانون جرایم رایانه ای تصریح کرد: این  قانون مسوولیت تولید کنندگان محتوا و تعریف محتوای مجرمانه تحت وب را مورد بحث قرار داده است . اما در بحث مالکیت معنوی محتوای تحت وب، قانون تصریح ندارد.
به گفته ایپکچی وب ابزار اشاعه محتوا است و بسیاری از مقررات موجود در خصوص حمایت از پدیدآورندگان آثار مکتوب میتواند قابل تسری به محتوای تحت وب باشد. بنابراین عدم صراحت را نباید هم سطح با بی قانونی تعبیر کرد.
وی با بیان اینکه علاوه بر مساله مالکیت معنوی، مباحث بسیار اساسی و قابل اهمیتی در خصوص محتوای منتشر  شده تحت وب وجود دارد، خاطر نشان کرد: سرفصل هایی مانند پالایش محتوا، مصونیت های قابل بحث در وب نگاری و روزنامه نویسی شخصی تحت وب یا حتی نشریات الکترونیکی از دیگر مباحث مهم در حوزه محتوا است.
کارشناس حقوق فنآوری اطلاعات گفت: قوانین موجود در خصوص محتوا به سمت محدود کردن کاربران و توسعه مسوولیت تولید کنندگان محتوای تحت وب پیش می رود. در مقابل، ضابطه های قانونی موثری در تضمین جریان آزاد اطلاعات و حق آزاد دسترسی به اسناد و داده ها  یا صیانت از امنیت محتوا مورد تاکید قانون گذار ما نبوده است.
به اعتقاد وی رویکردی که در این زمینه وجود دارد، علمی و حقوقی نیست. بلکه حاکمیتی می باشد  و اصل بر این است که  افراد حق انتشار محتوا ندارند مگر اینکه مجوز بگیرند. این دقیقا همان شیوه برخوردی است که با نشر مکتوب صورت می گیرد.
117/15