حل یک معمای زیستی به کمک بال مگس
گروهی از محققان آمریکایی و نروژی در مطالعه جدیدی که به تازگی در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر شده، نشان دادند که می‌توان با دستکاری‌های مصنوعی این ارتباط را تغییر داد، اما طبیعت به گونه‌ای عمل می‌کند که مانع از ایجاد خصوصیات و صفات غیرمعمول در موجودات شده و لذا آنها را مجددا به حالت طبیعی و نرمال باز می‌گرداند.
این محققان در طول 26 نسل ارتباط میان شکل و اندازه بال‌های مگس را از حالت طبیعی خارج کردند؛ به گونه‌ای که در پایان این آزمایش‌ها، به مگس‌هایی دست پیدا کردند که بال‌هایشان بسیار بزرگ‌تر از بال‌هایی بود که در طول بیش از 50 میلیون سال در مگس‌ها تکامل یافته‌اند.
وقتی محققان جفتگیری مصنوعی مگس‌ها را متوقف کرده و به طبیعت اجازه دادند که نقش خود را ایفا کند، ارتباط میان شکل و اندازه بال مگس‌ها ظرف 15 نسل به حالت اول برگشت. به عبارت دیگر وقتی به انتخاب طبیعی اجازه داده شد که به تعیین صفات بپردازد، بسیاری از نسل‌ها که دچار انتخاب غیرمعمول شده بودند با سرعت نسبتا زیادی اصلاح شدند.
محققان عقیده دارند دلیل این که شکل بال مگس‌ها خیلی سریع به نقطه اول برگشت احتمالا این است که آنها ژن‌هایی را انتخاب و دستکاری کردند که بر دیگر صفات و خصوصیات مگس‌ها اثر منفی بر جای می‌گذاشت لذا این تغییرات بر اثر انتخاب طبیعی از میان می‌رفت.
این یافته‌ها با یک نظریه زیستی همخوانی دارد: رشد اساسی یک اندام با بسیاری از صفات دیگر همراه است؛ از آنجا که همان ژن‌ها می‌توانند چندین صفت را تحت تاثیر قرار دهند، به نظر می‌رسد که ارتباط آلومتریک شامل ارتباط میان اندازه و شکل بال، یکی از پیامدهای این رشد اولیه است.
در حقیقت این امر می‌تواند تا اندازه زیادی توضیح دهد که چرا برخی خصوصیت‌ها و صفات در موجودات زنده در طول میلیون‌ها سال تکامل بدون تغییر باقی مانده‌اند.
این مطالعات تنها یک صفت از یک موجود را مورد بررسی قرار داده‌اند و محققان می‌گویند لازم است بررسی‌های بیشتری انجام شود تا نشان دهد آیا این یافته‌ها می‌تواند به گستره وسیع‌تری از جهان طبیعت و روند تکامل تعمیم داده شود یا خیر.
