جودو، نیازمند یک مدیر قدرتمند

محمد کیهان ‌ پیشکسوت جودو
قوانین جدید شدیدا بی‌رحم است و خیلی راحت باعث شکست یک جودوکار می‌شود. با این وضعی که هم‌اکنون در جودو می‌بینم، نباید به مدال جهانی و المپیک فکر کنیم؛ چون کسب مدال در عرصه بین‌المللی نیاز به یک کار زیربنایی دارد که از رئیس فدراسیون تا مربی و بازیکن باید دست به دست هم بدهند. البته جودوی ما باید به دنبال کسب سهمیه المپیک باشد و بعید هم نیست که یکی، ٢ سهمیه بگیریم.
از سوی دیگر مشکلات زیادی در فدراسیون وجود دارد و نمی‌توان آن‌را کتمان کرد. یکی همان مسأله کوراش است که تبعات برگزاری رقابت‌های جهانی این رشته در ایران به قیمت سرکوب شدن جودو تمام شد. با این‌که در ظاهر اختلافات میان آرش میراسماعیلی و رستگار به پایان رسیده، اما نایب‌رئیس فدراسیون با محرومیت ٥ ساله‌ای مواجه شده که قطعا او را در میادین بین‌المللی دچار مشکل می‌کند. در ضمن این روزها به نظر می‌رسد میراسماعیلی به‌دنبال برنامه‌های خود برای انتخابات مجلس است، نه فدراسیون جودو. البته هم‌اکنون فدراسیون جودو مدیران خوبی دارد که همگی کار می‌کنند؛ اما مشکلی که از گذشته وجود داشته، اینجاست که همه اعضای فدراسیون برای خودشان کار می‌کنند و این از هم‌گسستگی به جودو ضربه می‌زند. این شرایط یک مدیر خوب می‌خواهد که بتواند تمام این افراد را برای رسیدن به یک هدف جمع‌و‌جور کند.
در هر صورت جودو نیازمند نگاه ویژه وزارت ورزش است؛ اما مدیران ورزش هم سیستم را طوری تنظیم کردند که هر رشته‌ای مدال بگیرد، بودجه دریافت می‌کند. باید ابتدا پول تزریق شود تا بتوانیم سراغ جودوی کلاسیک برویم و مربی ژاپنی بیاوریم. همین بی‌توجهی‌هاست که باعث می‌شود همیشه به هر قیمتی بخواهیم مدال کسب کنیم. باید به یاد داشته باشیم هر چیزی که زود به‌دست بیاید، زود هم از دست می‌رود. نباید به کلک و ترفندهای مختلف برای رسیدن به موفقیت متوسل شویم؛ چون پایان خوبی برای ورزش جودو نخواهد داشت. تمام این‌ مسائل یک شبه حل نخواهد شد و حالا که کار به این‌جا رسیده، مسئولان وزارت ورزش باید شرایط را درک کنند و تصمیمات بلندمدت بگیرند.

179/